Road warrior (Xena: Warrior Princess) / Vita Ayala e.a.

 

Dynamite Comics, 2019
6 delen
Niet vertaald

En we zijn aan het einde van Xena's avonturen in comicbookland beland want ik las het laatste wat er ooit verscheen bij Dynamite (en gewoon tout court): Road warrior, het zesdelige verhaal waarin Xena en Gabrielle zowat de wereld rondreizen.

Eerst wat over de covers: die zijn me wat te roze en die waterverfportretten doen niet meteen eer aan de warrior princess in mijn ogen. De beste van de zes (de eerste) werd ook als cover voor de trade paperback gekozen - gelukkig want de andere covers doen het niet echt voor mij, buiten misschien de derde...

Het verhaal dan: Xena en Gabrielle helpen een dorp waar de kinderen in gevaar zijn: godin Discord (mijn minst favoriete godheid uit de serie) eist hen namelijk op als prijs voor een gunst die ze 2 generaties geleden verleende.

Heel het gekonkelfoes van Discord valt niet in goede aarde bij de andere goden en ze wordt gestraft. Jammer genoeg voor Xena en Gabrielle worden ze meegesleurd in deze bestraffing en zullen ze naar een uithoek van de wereld verbannen worden. Dat blijkt het Azteekse Mexico te zijn want om terug thuis te geraken moeten ze een veer van de slangengod Quetzalcoatl zien te bemachtigen...

Dat lukt (natuurlijk) en ze worden naar de Russische taiga gezapt, met een schattige capibara (die niet eens in Mexico voorkomt) als verdere reisgenoot in de comics. In Rusland komen ze Baba Yaga tegen (natuurlijk) en ze helpen haar haar reputatie op te poetsen waardoor ze de twee heldinnen, de gevallen godheid en hun pluizige capibaravriend naar Transsylvanië zapt. En raad eens wie ze daar tegenkomen? Juist...

Eind goed, al goed want ze geraken terug in Griekenland, Discords status als godheid wordt hersteld en op de laatste pagina krijgen we een innige kus tussen Xena en Gabrielle (niet de eerste of enige in deze zesdelige comic).

Dat ze een koppel vormen, is hier eigenlijk van meet af aan duidelijk want er wordt in hetzelfde bed geslapen en gekust en aangezien er door de makers én de twee actrices ondertussen werd toegegeven dat de personages een koppel waren is het maar normaal dat het in deze comics ook aanwezig is - zij het ver 20 jaar na het eind van de serie.

Dan nog wat over de tekenstijl: die is niet schitterend maar irriteerde mij ook niet. Er werden trouwens verschillende tekenaars ingezet: de drie deeltjes in Griekenland (1-2, 6) werden getekend door Olympia Sweetman en hun internationale avonturen kregen elk een eigen tekenaar en afgaand op de namen zijn het mensen die een band hebben met waar ze in die deeltjes beland zijn.

Al bij al een degelijk verhaal met aanvaardbare tekeningen en de beste Xena-comic die er op de markt is - en dat vind ik niet alleen.

Vier sterren en da's helemaal in vergelijking met de andere Xena-comics, ga dit alstublieft niet naast andere viersterrenboeken plaatsen...