351 p.
Vertaald uit het Engels: Relic
Leessuggesties kunnen van overal komen: dit werd mij aangeraden door mijn huisarts toen we over boeken begonnen te praten. 't Is te zeggen: ze raadde de Pendergastboeken aan en dan moet een mens natuurlijk met het eerste boek in de reeks beginnen, nietwaar?
Wat krijgen we hier te lezen?
In het labyrint onder het New Yorkse museum voor natuurhistorie waart iets dodelijks rond...
Het museum staat voor de opening van een prestigieuze tentoonstelling waarop honderden prominente gasten zijn uitgenodigd wanneer onthoofde lijken hier en daar opduiken in de museumgangen. De NYPD en de FBI moeten de dader zien te vatten vooraleer het openingsgala omgetoverd wordt tot een moordenaarsbuffet. 't Zal niet lukken...
Waw, gewoon waw. Meer kan ik hier niet over zeggen.
Dit las als een trein, was spannend en nergens zakte die spanning weg. De belangrijkste personages werden goed genoeg uitgewerkt zodat je er mee in zat en ik ben ondertussen al in deel twee van deze reeks bezig. Dat zegt al genoeg.
De vloek van het oerwoud is het eerste deel van de Pendergastreeks van deze twee auteurs. Pendergast is een boomlange bleke FBI-agent die hier op eigen beweging naar New York komt om de zaak te helpen oplossen. Om dan de titeldrager van een reeks te zijn, bleek dit personage er niet uit te springen voor mij, hij was - hoewel belangrijk voor het geheel - één van de vele personages in dit boek. Mij leek Margo Green - medewerker van het museum - eerder de protagonist, als je er dan eentje zou moeten kiezen.
En dat blijkt ook uit de verfilming waarin Margo Green inderdaad het hoofdpersonage is en Pendergast vreemd genoeg niet terug te vinden is... Want jawel, dit werd verfilmd en toen ik het boek begon te lezen gingen er meteen belletjes van herkenning af. Ik moet The relic (1997) destijds zelfs in de cinema gezien hebben denk ik.
En natuurlijk bekeek ik de film ook nog eens opnieuw. Als spannende creaturefilm krijg je waar voor je geld: er kan wat gegriezeld worden en het kothogamonster is overtuigend, hoewel qua vormgeving nogal afgekeken van de predator.
Maar er waren me te veel verschillen met het boek, zoals waarom de setting naar Chicago verplaatsen en waarom de naam van het monster veranderen (in het boek is het mbwun, kothoga is de stam die met dit monster samen leefde)? En daar kon ik mij maar moeilijk over zetten. Het aloude cliché blijft hier overeind: het boek was beter.
Vier sterren voor het boek, drie voor de film.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten