't Was weer gene vetten in oktober: ik las 3 boeken (waarvan 2 nogal dunne) en 4 strips.
Tja, het was filmfestival, Egon werd ziek en ik had gewoon in het algemeen weinig zin om te lezen...
Gelukkig werden er wel een pak 4 sterren uitgedeeld en de "winnaar" wordt het volgende boek:
206 p.
In deze graphic novel vertelt de Nederlandse Nina Blom haar verhaal, hoe haar moeder haar 14 jaar lang mishandelde omdat die aan Munchhausen by proxy leed. Nina moest doen alsof ze ziek was - en haar moeder maakte haar soms ook ziek - zodat de dokters het kleine meisje binnenstebuiten keerden om te achterhalen wat er juist aan de hand was.
Het ging zelfs zo ver dat op een bepaald moment van euthanasie werd gesproken... Gelukkig werd Nina gered door aandachtige zorgverleners en is ze er ondertussen helemaal bovenop want haar moeder had haar compleet aan het bed gebonden gemaakt, ze kon bijna niet meer bewegen.
Margreet de Heer heeft in heel naïeve, bijna kinderlijke tekeningen het verhaal vormgegeven en dat werkt.
Je wordt er niet vrolijk van, maar het is wel een aanrader.
Nog vier sterren:
Motor girl 1-2 - Terry Moore
112, 112 p.
Niet vertaald
Een tweedelige comic die al jaren in mijn kast stond.
Samantha is een oorlogsveteraan met PTSD die op een autokerkhof woont en werkt. Samen met haar imaginaire gorillavriend probeert ze er het beste van te maken en dan crasht er een UFO naast de deur...
Dit was gewoon hartverwarmend, grappig en met momenten een beetje tranentrekkend. En soms is dat wat je nodig hebt.
Meer dan een broer - David Diop
160 p.
Vertaald uit het Frans: Frère d'âme
Dit was het eerste boek voor het nieuwe leesjaar in de leesgroep.
Meer dan een broer rijfde een pak prijzen binnen (waaronder de Man Booker International) en dat kan twee kanten op gaan: Evelyne vindt het fantastisch of het wordt afgebroken.
Aangezien dit boek 4 sterren wist binnen te halen, valt het in de eerste categorie.
Na het lezen (op 2 dagen was het uit) wist ik nog niet meteen wat er van te denken, maar na wat dingen te hebben opgezocht over de schrijver en de achtergrond van het boek, kon ik niet anders dan het 4 sterren geven.
Dit is het verhaal van Alfa Ndiaye, Senegalese soldaat in het Franse leger tijdens WOI. Samen met andere Afrikaanse soldaten is hij het afschrikkingsmiddel voor de Duitsers in de loopgravenoorlog. Aan het begin van het boek heeft hij net zijn beste vriend - de meer dan een broer uit de titel - Mademba Diop verloren na een aanval die ze moesten doen.
Hierdoor begint hij na te denken over zijn bestaan met flashbacks naar zijn ervaringen in de oorlog en later ook een terugkeer naar hoe hij opgroeide in Senegal.
David Diop gebruikt een speciale manier van vertellen die helemaal gestoeld is op het spreekpatroon van het Wolof, de taal die Alfa in het boek spreekt. Dit gaat gepaard met vaste uitdrukkingen, gigantisch veel herhalingen en uitgevonden frases wat eerst serieus op mijn zenuwen werkte maar wat ik op den duur wel begon te appreciëren.
Na er goed en lang over nagedacht te hebben, kreeg het boek dus 4 sterren want het is echt een tour de force en David Diop verdient zeker alle prijzen die hij er voor gekregen heeft.
Een boek met 3.5 sterren:
Record of a spaceborn few - Becky Chambers
En dan nog eentje met drie sterren:
Psychopompe - Amélie Nothomb
 |
| Alles wat ik las in oktober. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten