192 p.
Vertaald uit het Engels: Crooked house
Tweede boek van Agatha Christie dat ik lees deze maand. En ook één dat in heel wat "best of Christie" lijstjes bovenaan de rangschikking staat.
Het kromme huis is bovendien een op zichzelf staand boek, zonder een van Christies iconische speurders die het mysterie moet gaan oplossen.
De oude en rijke Griek Aristide Leonides wordt vermoord in zijn Londens huis waar hij met zijn uitgebreide familie samen leeft en onder wie we de moordenaar moeten gaan vinden. Het verhaal wordt verteld door Charles Hayward die verliefd werd op Leonides' kleindochter Sophia, maar deze laatste wil niet met hem trouwen vooraleer de moord is opgelost...
Samen met Charles trekken we dus naar het "kromme" huis waarin de familie Leonides resideert en leren we de verdachten kennen.
Wie uiteindelijk de oude man vermoordde ga ik niet verklappen, maar we worden langs alle kanten met motieven en verdachte gedragingen geconfronteerd waardoor je als lezer blijft gokken wie het kan gedaan hebben.
En hoeveel interessanter was dit boek nu ik nog niet op voorhand wist wie het gedaan had! Iets wat wel heel anders was bij De moord op Roger Ackroyd. Want echt, op voorhand weten wie het gedaan heeft, haalt het leesgenot toch serieus naar beneden...
Maar toch bleef ik wat op mijn honger zitten en ik moet gewoon toegeven dat Agatha Christie toch wat te laagdrempelig is voor mijn leessmaak. De pakweg 14-jarige Evelyne zou deze boeken geweldig gevonden hebben - wat niet wil zeggen dat het kinderachtige boeken zijn - maar ik lees toch liever dingen die wat meer body hebben.
3.5 sterren.
Het boek werd in 2017 nog eens verfilmd (er zijn verschillende adaptaties) met niet minder dan Glenn Close en Gillian Anderson in de uitgebreide cast en daar heb ik natuurlijk ook nog naar gekeken.
De grote lijnen en de dader zijn hetzelfde als in het boek maar er wordt ook heel wat van afgeweken. Zo vond ik sommige keuzes in de casting compleet niet passen en was Aristide Leonides helemaal niet de lelijke dwerg die hij in het boek bleek te zijn (in mijn ogen was hij een soort van Danny DeVito).
Dit was een leuk wegkijkfilmpje voor een vrijdagavond maar in se niet meer dan een tv-film...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten