Les femmes au balcon is de tweede film geregisseerd door Noémie Merlant (die passeerde hier al een paar keer de afgelopen weken), ze schreef ook het scenario én speelt één van de hoofdrollen. Soms wil en doet een mens te veel...
De film ging in première in Cannes maar heeft nog steeds geen poster of trailer - of ik vind die toch niet online.
Alles draait hier om 3 vriendinnen die samenhokken in een appartement, of toch 2 daarvan want Nicole en Ruby delen het appartement en Elise (Merlant) komt er stommelings aanwaaien.
Het is hoogzomer in Marseille en we zitten midden in een hittegolf waardoor het leven zich op de balkons van de gebouwen afspeelt. Nicole is een gefrustreerde schrijfster die fantaseert over de knappe buurman aan de overkant. Nadat Elise arriveert, zal het drietal ingaan op een uitnodiging van deze mooie vreemdeling maar de avond zal bloediger eindigen dan verwacht...
Les femmes au balcon is een heel in your face film geworden over #metoo en vrouwenrechten - wat anders te verwachten van een Franse aanpak van het thema - met daarbij nog een bovennatuurlijk elementje want de dode mannen (ja, het zijn er meerdere) blijven rondspoken in de buurt.
Het geheel is kleurrijk, er valt wat af te lachen (al is het dikwijls met schetenhumor) en je zal zelden zoveel blote borsten op het scherm bij een reguliere film gezien hebben - blijkbaar is vrijheid voor vrouwen in Frankrijk synoniem met je borsten laten zien.
Al bij al niet de slechtste film die ik op het festival zag, maar wel een middenmotertje.
Hij komt op 11 december in de zalen en wie hem sneller wil zien, kan al op het Razor reel filmfestival in Brugge terecht want op 24/10 is hij daar de openingsfilm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten