zaterdag 15 april 2023

Assassin's quest - Robin Hobb

 
Harper Voyager, 2014 (oorspr. 1997)
838 p.
Vertaald als: Vermogen en wijsheid


De tijd was rijp om het derde en laatste deel in de Farseer trilogy te lezen. Veel over de plot zal ik hier niet vermelden want *spoilers* maar ik kan er wel in algemene termen iets over zeggen.

Zowat iedereen denkt dat Fitz dood is na wat er in het laatste boek gebeurde (ok, spoiler, maar dat weet je ook al op het einde van dat boek) en dat speelt in zijn voordeel nu hij op zoek gaat naar prins Verity die al sinds het vorige boek verdwenen is toen die zelf op zoek ging naar de mythische Elderlings.

De eerste helft van het boek is Fitz op de vlucht, hij wordt verraden en gevangen genomen, krijgt slaag, weet te ontsnappen, vlucht, wordt verraden en gevangen genomen, krijgt slaag, ontsnapt etc. etc... Net toen dit serieus op mijn zenuwen begon te werken, kwam er gelukkig een ommezwaai en las ik een ander soort boek dat ook zijn mindere kantjes had (zoals oeverloos uitgewerkte droomsequenties die mijn geduld eveneens op de proef stelden), maar mij toch bleef boeien.

Want versta mij niet verkeerd: dit derde boek heeft zeker minpunten - de lengte is er nog een van, er konden zeker 100 pagina's geschrapt worden - maar het blijft buitengewoon goed geschreven en Robin Hobb is een meester in het creëren van personages - ook in dit boek blijven de boeiende vrouwelijke personages namelijk naar boven drijven: nog steeds Kettricken, die rouwt om haar verdwenen man Verity, maar ook nieuwelingen Starling - een minstreel die eerder een morally gray character is - en dan vooral Kettle, een oude vrouw die heel wat geheimen met zich lijkt mee te dragen, konden op mijn goedkeuring rekenen.

Fitz zelf blijft de wat saaie hoofdfiguur maar gelukkig heeft hij nog zijn wolf Nighteyes die de boel wat komt opleuken af en toe.

Als een boek door je hoofd blijft spelen wanneer je het niet aan het lezen bent en je er met plezier terug induikt, dan kan je het meer dan geslaagd noemen. Zelfs als het zeker 100 bladzijden te lang is en er stukken in zitten die meermaals met de ogen doen rollen.

Ik wil nog altijd meer van deze reeks en schrijfster lezen.

3.5 sterren en dat is omdat ik het tegenover de andere twee in de reeks zet. In vergelijking met andere boeken is het meer een 4-sterrenboek.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten