151 p.
Niet vertaald
Jean-Claude Mourlevat ontving in 2021 de Astrid Lindgren Memorial Award (ofte ALMA), onofficieel de Nobelprijs voor jeugdliteratuur, en na enig opzoekwerk werd duidelijk dat deze Franse kinderboekenschrijver zo goed als niet in het Nederlands vertaald werd.
Dan maar het originele werk gaan lezen... Ik koos voor L'enfant océan, één van zijn bekendste en meeste geliefde werken. Hij maakt er zelf van in het begin van het boek geen geheim van dat hij door het sprookje van Klein Duimpje geïnspireerd werd en dat merk je ook heel duidelijk: Yann Doutreleau is de jongste van zeven broers (de zes voor hem zijn allemaal tweelingen) en is op zijn tiende maar zo groot als een tweejarig kind. Bovendien spreekt hij geen woord, maar hij kan wel zijn gedachten en bedoelingen duidelijk maken aan iedereen die hij ontmoet.
Op een nacht maakt hij zijn broers wakker en spoort hen aan om het huis te ontvluchten want hun vader wil hen vermoorden. De zeven broers - met Yann in een draagzak tussen hen in wegens veel te klein om zelf heel de tocht af te leggen - trekken richting zee waarbij Yann hen de richting aangeeft.
Het boek is onderverdeeld in korte hoofdstukken waarbij telkens iemand anders aan het woord komt: de broers, hun moeder, de sociale werkster die zich het lot van Yann aantrekt, de mensen die ze onderweg ontmoeten... Op die manier ontspint zich een verhaal waar je moeilijk aan kan weerstaan.
De tocht van de broers is gevaarlijk en niet zonder problemen en op het einde zelfs heel spannend te noemen. Dat "les grands" zich zo makkelijk laten leiden door hun ukkepuk van een broer maakt het geheel ook heel hartverwarmend, de liefde tussen de broers spat met momenten van het blad en je gelooft helemaal dat ze samen tegen de wereld staan.
Mourlevat laat sommige personages (vooral de moeder en de middelste tweeling) in een soort van dialect praten en dat maakt het lezen er soms niet echt makkelijk op, maar het lukte. Het is nu ook niet alsof die de hele tijd aan het woord zijn, dus laat dat je niet afschrikken.
Vier sterren en voor wie het nu jammer vindt dat ze het boek niet kunnen lezen omdat het niet vertaald werd: de graphic novel versie, Oceaankind, is gelukkig wél beschikbaar in het Nederlands en verscheen vorig jaar bij uitgeverij Diedeldus - de jeugdimprint van Daedalus. Dit werd bovendien getekend door de Vlaamse Stedho, die zijn carrière aan het uitbouwen is in Frankrijk.
53 p.
Vertaald uit het Frans: L'enfant océan
The next best thing voor wie het Frans niet machtig genoeg is en daarenboven een strip die meer dan aanbevelenswaardig is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten