Tijdens mijn weekje vakantie in Montpellier ging ik natuurlijk ook naar de cinema. Want dan hebben we tijd, niet? Gelukkig is Montpellier een studentenstad met heel wat internationale instroom waardoor je films makkelijk in de originele versie kan bekijken. Oef.
Ik ging 2 keer in een cinemazaal zitten en zag zo Doctor Strange in the multiverse of madness en The Northman.
Vraag van de maand: waarom ging ik niet naar een Franse film kijken? Omdat er op dat moment geen enkele Franse film speelde die ik wou zien. Simpel.
Eerste op het menu was dus Doctor Strange in the multiverse of madness.
Ik trok daarvoor naar de Gaumont cinema - zowat de Kinepolis van Frankrijk, hoewel die ook daar zitten - en zette me schrap voor een kleurrijk avontuur. Tot op zekere hoogte kreeg ik dat ook, maar er zaten ook heel wat dode momenten in. En voor wie de serie WandaVision op Disney+ niet gezien heeft, zal het heel raar zijn dat Wanda/Scarlett Witch ineens de grote boeman van deze film is...
Waar ik wel veel plezier aan beleefde, was de Sam Raimi-touch. Hoewel hij zich als regisseur aan de Marvelgrenzen moest houden, zaten er genoeg knipoogjes naar zijn vroegere werk in om me blij te maken (*spoiler* de twee scènes met Bruce Campbell, zombie-Strange en een beetje meer gore dan normaal bij Marvel *spoiler*) en dat was dus best ok. En daarnaast vond ik *spoiler* het Bach/Beethoven gevecht hilarisch *spoiler*.
Maar ik ergerde mij ook groen en blauw aan bepaalde dingen, zoals *nog eens spoiler* aan mensen geven wat ze willen, met name Peggy Carter als Captain America en Professor X die bij de Avengers zit in een alternatief universum en ze dan allebei op de meest gruwelijke manier aan hun einde laten komen *spoiler gedaan* of weer maar eens een compleet CGI monstergevecht tegen het einde. We hebben dat al gezien en we weten ondertussen ook dat mensen dan afhaken - of ik toch.
Geen compleet succes dus deze film, maar er zijn nog ergere dingen om op te kijken. Alleen jammer van mijn 10.50€ die ik er voor neergeteld heb - en dat was dan nog aan studententarief - als die binnenkort toch op Disney+ zal staan...
Twee dagen later trok ik naar de onafhankelijke Cinéma Diagonal die er prat op gaat om álles in de originele versie met Franse ondertiteling te tonen, dus ook Japanse, Iraanse... films. En The Northman.
Dit is in essentie een bewerking van Hamlet (Alexanders Skarsgård personage heet zelfs Amleth), maar het beschaafde van een Shakespearetoneelstuk wordt helemaal achterwege gelaten voor een ruig en ruw Vikingverhaal waar het bloed met momenten van het scherm druipt.
Vond ik dat erg? Helemaal niet. Skarsgård ken ik al langer (ja, ik heb alle seizoenen van True blood gezien - waar hij grappig genoeg Eric Northman heette - en ook Big little lies heb ik doorworsteld) en is naast een indrukwekkend lichaam ook een degelijke acteur. Zelfs Nicole Kidman als zijn moeder kon ik verdragen en dat wil veel zeggen. Dat daarnaast ook Anya Taylor-Joy (van The queen's gambit fame - vond ik een verschrikkelijke serie, de rare SF-film Morgan en de mislukking The new mutants - die ik nog ok vond) een grote rol speelt, was zeker toe te juichen.
Dit was een visueel spektakel, druipend van geweld maar zeker de moeite om te bekijken. Alleen niet voor mensen met een zwakke maag of die snel schrikken.
De 7.50€ die ik daar betaalde (enig tarief daar) werd dus met plezier gespendeerd.
Als je dus nog twijfelt tussen deze twee films: het is The Northman die je zou moeten gaan bekijken. Just my two cents.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten