Nu de cinema's toch open mogen blijven, is het voor mij natuurlijk hoofdzaak om zo veel mogelijk te gaan.
In de Sphinx (ja, ik ben er toch nog eens naartoe gegaan) ging ik kijken naar France en wel naar de allerlaatste voorstelling daar van deze film.
France was al te zien op het afgelopen filmfestival en ik ben er toen niet naartoe geweest (dat begint hier een beetje de gewoonte te worden...). Het was daar geen super hoog scorende film (3.42/5), maar ik vond hem intrigerend genoeg om nu te gaan kijken.
France is zowat de populairste journaliste van Frankrijk, rijk en beroemd en op het eerste gezicht geslaagd in het leven, maar achter de schermen blijkt dat ze toch niet zo integer is als ze wil over komen. Ze lacht met plezier politici uit en is zelfs ronduit respectloos als ze met haar assistente zit te zeveren. Daarnaast zit ze ook in een identiteitscrisis die ten volle naar boven zal komen wanneer ze een koerier op zijn brommer aanrijdt met haar auto. Haar leven ontspoort daarna compleet: ze stopt met haar live-uitzending op tv, gaat weg bij man en kind en gaat zich begraven in een kuuroord in de bergen om weer bij zinnen te komen.
Léa Seydoux - vorige maand nog gezien in The French Dispatch - speelt France met een uitgestreken gezicht. Het helpt natuurlijk dat ze bleke make-up en een vuurrode mond krijgt opgeschminkt om de illusie van een masker vol te houden. Maar achter dat masker schuilt dus heel wat meer en dat komt uiteindelijk ook naar buiten...
De film zou een komedie moeten zijn, maar dan wel eentje van de wrange soort. Daarnaast krijg je ook kritiek op celebrity cultuur in Frankrijk te verwerken want letterlijk overal waar France opduikt, willen mensen met haar op de foto - hoe ongepast dat op dat moment ook mag zijn.
France zou ik zeker geen slechte film noemen, maar een echte hoogvlieger was het niet echt in mijn ogen. Gewoon ok dus en soms is dat ook genoeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten