Net als in oktober werd er in november niet bijster veel gelezen, de zin was er gewoon niet en dat is ok.
Ik las 5 boeken, stuk voor stuk publicaties die niet meer dan 200 pagina's besloegen, maar daarom niet minder indrukwekkend waren...
Mijn boek van de maand zal niemand verbazen die hier meeleest:
Ik die nooit een man heb gekend - Jacqueline Harpman
Werd beloond met maar liefst 4.5 sterren, zowat het maximum dat ik dezer dagen nog aan boeken geef. In mijn vijfsterrendagen was dit zeker een meer dan vijfsterrenboek geweest...
Het verhaal van de naamloze schrijfster in dit boek bleef nog lang nadat ik het boek gelezen had door mijn hoofd spoken. Niet te verwonderen dat ik dan ook naarstig op zoek ging naar een exemplaar om in mijn eigen bibliotheek te zetten en het gevonden heb.
Vier sterren waren voor volgend boek:
Als katten van de wereld verdwijnen - Genki Kawamura
Ook dit boekje werd eerst uit de bib gelezen en vond daarna een plek in mijn eigen boekenkast.
3.5 sterren waren er te geef voor de laatste (Nederlandstalige want in het Frans heeft ze al weer een nieuw boek uit) worp van Amélie Nothomb:
Wie liefheeft, wint - Amélie Nothomb
173 p.
Vertaald uit het Frans: Les prénoms epicènes
In dit gruwelijk sprookje speelt wraak een grote rol en al van de eerste pagina's weet je dat het zeker niet goed kan eindigen.
Dominique is een tragische huisvrouw die er alles aan doet om haar veeleisende man Claude tegemoet te komen. Tevergeefs want de man geeft geen zier om haar. En ook niet om hun briljante dochter Epicène, die haar vader hartsgrondig haat...
Wanneer Dominique vriendschap sluit met een andere moeder op de school van haar dochter, komen leugens en bedrog uit het verleden aan het licht.
Weerom een boek(je) met allesbehalve sympathieke personages die er niet voor terugschrikken om bijna letterlijk over lijken te gaan.
Mijn laatste twee boekjes van de maand waren van de hand van Carrie Fisher:
163 p.
Niet vertaald
Simon & Schuster, 2011
164 p.
Niet vertaald
In beide boeken vertelt Carrie Fisher over haar ongewone opvoeding met 2 ouders die volop in het voetlicht stonden, 2 kinderen maakten en die kinderen voor de ogen van heel Amerika lieten opgroeien. Ook de ontrouw van haar vader Eddie komt aan bod, zijn ongebreidelde rokkenjagerij (hij was zelfs even getrouwd met Elizabeth Taylor) en de totaal onaangepaste latere partnerkeuzes van haar moeder (tot 2 maal toe kiest die een echtgenoot uit die heel haar fortuin verbrast).
Maar het gaat voornamelijk over haarzelf en haar problemen met alcohol en depressie (en de daarmee gepaard gaande shocktherapie). En daar praat ze vooral nogal guitig en met een knipoog over. Goed voor haar dat ze dit allemaal kon relativeren, maar het is er soms toch een beetje over...
Wishful drinking kreeg van mij 3 sterren, Shockaholic slechts 2.5, vooral omdat ze daar een heel hoofdstuk wijdt aan Michael Jackson die ze naar eigen zeggen maar vaag kende maar met wie ze toch Kerstmis vierde. En die man verdient geen ophemeling meer in mijn ogen...
 |
| Alles wat ik las in november. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten