dinsdag 5 november 2019

Als katten van de wereld verdwijnen - Genki Kawamura


Meulenhoff, 2019
200 p.
Vertaald uit het Japans世界から猫が消えたなら (Sekai kara neko ga kieta nara)
Dit was een schitterend boek. Laat ik het nog eens zeggen: een schitterend boek.

De naamloze verteller komt na een doktersonderzoek te weten dat hij ongeneeslijk ziek is en misschien zelfs maar een week meer te leven heeft. Wanneer hij terug thuis is - behandelen is nutteloos, althans volgens hem zelf - bij zijn kat Kool, komt de duivel op bezoek. Die maakt met hem een afspraak: in ruil voor het laten verdwijnen van één ding in de wereld, kan de verteller een dag langer leven. En elke dag zal hem naar een nieuw ding gevraagd worden.

Nu moet je niet denken dat hij bijvoorbeeld zijn vuile was kan laten verdwijnen. Nee, wat hij laat verdwijnen zal ook wereldwijd niet meer te vinden zijn. En voor zijn eerste extra levensdag kiest hij telefoons. Als tegemoetkoming mag hij van de duivel nog 1 persoon bellen, naar eigen keuze.

En hier heeft hij een probleempje: zijn moeder is al lang dood, met zijn vader heeft hij al jaren niet meer gesproken en vrienden heeft hij ook niet echt. Hij belt dan maar naar een ex-vriendin van lang geleden omdat haar nummer het enige telefoonnummer is dat hij van buiten kent.

Meer wil ik niet kwijt, want dat zou te veel verraden over waar dit kleine maar fijne boekje naartoe gaat. Onderweg wordt er over het leven nagedacht, over wat nu echt belangrijk is en over het feit dat wat onbelangrijk is voor jou, van levensbelang voor iemand anders kan zijn...

Er zitten ook enkele fijne opmerkingen in, zoals:

Van dichtbij gezien is het leven een tragedie, maar van een afstand gezien is het een komedie.

Iets wat blijkbaar uit de mond van Charlie Chaplin kwam, maar niet meer waar kon zijn.

Hoewel het uitgangspunt van dit boek niet meteen het meest vrolijke is, valt er wel wat te lachen. De verteller kan zich eigenlijk wel in zijn situatie vinden en ziet er nog de grap van in.

Het is ook ideaal voor wie zin heeft in een snel behapbaar boek: met zijn 200 pagina's in relatief grote druk (denk aan de boeken van Amélie Nothomb), deed ik er iets meer dan 2 uur over om het uit te krijgen en ik las het ver in 1 sessie uit.

Zoals al gezegd: dit was een schitterend boek en werd dan ook beloond met 4 sterren.

Ondertussen heb ik het gekocht (ik las het uit de bib), want het boek is naast heel aangrijpend om te lezen ook nog eens heel mooi uitgegeven en mag niet in mijn boekenkast ontbreken.

Oh ja, het boek werd verfilmd, maar als ik op de trailer moet afgaan, is de film niet veel soeps...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten