Juni favorites

Moet het nog gezegd wat mijn grootste favoriet van juni was?

Ik heb er al een hele blogpost aan gewijd en het blijft gewoon in mijn hoofd hangen: de dramaserie Gentleman Jack op BBC1.

Op moment van dit schrijven moeten er nog 2 afleveringen getoond worden op BBC, maar ik heb ze al gezien ondertussen. Ik kon het gewoon niet verdragen om nog langer te wachten...

En ik blijf bij mijn besluit: dit is voor mij nu al dé serie van 2019.

Nog seriemoois: ook op BBC (en vanaf zondag 30/06 ook nog eens op NPO3) startte het tweede seizoen van Killing Eve.

Zonder al veel weg te geven, wil ik zeggen dat ik opnieuw weg ben van deze kat-en-muisthriller en dat ik elke week uitkijk naar hoe dit zich verder zal ontwikkelen. De hele serie zit al op BBC iPlayer, eens zien hoe lang ik het hier uithoud met "gewoon kijken op tv".

Ik was na het zien van Gentleman Jack wel benieuwd naar ander werk van Suranne Jones en dan brengt Netflix soelaas: daar kan je naar de 2 seizoenen van Doctor Foster kijken, een reeks waarin ze Gemma Foster speelt, een huisarts die begint te vermoeden dat haar man vreemdgaat. Wanneer dat dan ook zo blijkt te zijn, gaan de poppen aan het dansen.

Ik zag al het hele eerste seizoen (5 afleveringen) en ga zeker nog het tweede (ook 5 afleveringen) bekijken in de komende weken. En ja, ze speelt daar terug fantastisch. Extra bonus in deze reeks is Jodie Comer - Villanelle uit Killing Eve - die hier de onschuld (nu ja) zelve speelt.

Nog op tv en dan op Canvas, bekeek ik Fiskepark, het projectje van Tomas De Soete.

En ook hier kon ik mij niet inhouden: de laatste 4 afleveringen bekeek ik op vrtnu, vooral omdat er ineens voetbal tussenkwam en ik ook niet meer kon wachten.

Vreemd, grappig en kwaliteit van eigen bodem.

Ik trok in juni 1 keer naar de cinema en wel naar de laatste van twee vertoningen in Cinema Albert van Le jeune Ahmed, de film waarvoor de broers Dardenne net niet hun derde Gouden Palm kregen.

In 80 minuten volgen we Ahmed, een bedeesde jongen die zich door een manipulatieve imam laat doen en daardoor radicaliseert. Hij wordt uiteindelijk opgenomen in een gesloten instelling en mag na een tijdje gaan helpen bij een boer. Daar loopt een boerendochter rond die hem wel ziet zitten, maar hij krijgt er alleen maar een geloofscrisis van.

Le jeune Ahmed laat ons zien dat zowat iedereen kan radicaliseren en dat het ook niet zo eenvoudig is om hen terug van dat pad af te brengen. Een sterke film die jammer genoeg terug een open einde kent, zoals we ondertussen al gewoon zijn bij de broers Dardenne...

Op Netflix werd I am mother met veel bombarie aangekondigd en ik liet mij vangen.

Een meisje wordt in een verlaten ondergronds complex opgevoed door een robot, die ze "mother" noemt. Er liggen in het complex duizenden embryo's te wachten om "uitgebroed" te worden en daughter was er daar eentje van.

Mother heeft haar wijsgemaakt dat de mensheid vernietigd is en probeert van daughter de beste mens te maken die ze maar kan zijn.

Maar dan komt op een dag een vrouw aankloppen aan de hoogst beveiligde toegangsdeur en daughter laat haar binnen...

Dit kon een winnaar zijn voor mijn eindejaarslijstjes, maar bleef jammer genoeg wat steken in clichés. En veel antwoorden krijg je ook niet in deze film. Het einde (dat ik niet ga spoileren!) roept dan ook heel wat vragen bij mij op, niet in het minst over het praktische ervan...

Bij Albert Heijn kon je in juni sparen voor een campingbox met allerlei goodies:

Ik haalde de mijne af in de laatste week van juni (30 zegels sparen als je maar alleen bent, duurt een eeuwigheid...) en kan nu genieten van een heleboel mij onbekende drankjes en bekend snoepgoed. De wc-rol heeft ook al haar plaats gekregen en wat ik met al die saus- en kruidenpakjes ga doen, weet ik nog niet...

Als slot van mijn favorieten heb ik nog een kleine book haul:

Laatste weduwe van Karin Slaughter kwam begin juni uit en ik kocht het boek niet op het Boekenfestijn in Gent (mijn winst na aftrek van de trein- en tramtickets die ik ook zou moeten kopen daarvoor kwam compleet negatief uit) en ik kocht het dan maar in mijn lokale boekhandel met korting van het werk (10% is beter dan niks). Het boek ga ik nog niet meteen lezen, het is het zoveelste in haar Will Trenton-reeks en ik moet nog ver alle vorige lezen...

De BBC-reeks Gentleman Jack maakte grote indruk (zoals ik al meermaals schreef), zoveel zelfs dat ik het begeleidende boek aanschafte. En daar ben ik al in bezig, zoals je kan zien.