maandag 30 april 2018

Kijktip: Avengers - Infinity war (part 1)


Gisteren was het voor mij dan eindelijk zo ver: ik ging kijken naar Avengers : Infinity war (part 1).

2.5 uur in aanwezigheid van Marvels meest iconische superhelden. Wie wil dat nu niet?

Dit is trouwens waar Marvel al zo'n 10 jaar en bijna 20 films naartoe gewerkt heeft. En die films heb ik bijna allemaal gezien. Enkel de Hulk- en Spidermanfilms niet omdat ik nooit in die personages geïnteresseerd was - en nog steeds niet ben. Hoewel... ik kon de Hulk wel smaken in Thor: Ragnarok maar daar was hij meer Bruce Banner dan dat groene gedrocht en dat werkte wel voor mij.

Jammer genoeg kan ik over de plot van Infinity war niet veel vertellen. Dat werd trouwens ook gevraagd door de makers om niet te veel te gaan spoileren, dus dat ga ik ook niet doen.

Wat je wel al mag weten is dat grote schurk Thanos - die al van in het begin van de films meegaat - eindelijk aan het einde van zijn zoektocht naar de infinity stones gekomen is. Maar eens hij alle stenen in bezit zal hebben, kan hij met een vingerknip het universum veranderen en dat moet voorkomen worden... Enter the Avengers.

Waar de regisseurs goed op gelet hebben, is dat bij iedere superheld(enkliek) het gevoel van de films terugkwam: bij de Guardians of the galaxy galmt popmuziek uit de speakers en bij aankomst in Wakanda is het hele Black Panther gevoel van de film terug. Dat was alvast geslaagd.

Wat ik ook kon appreciëren was de zelfspot: aangezien er zoveel superhelden meedoen, is het soms moeilijk om te weten wie nu weer wie was, iets dat gewoon wordt aangehaald door één van de personages, wat op een monkellachje van mij werd getrakteerd.

Dat er eveneens heel wat personages het loodje leggen was ook al aangekondigd en je kan je afvragen of de woorden van Thanos profetisch zullen zijn wanneer hij zegt dat er "no resurrection" zal zijn deze keer. Enkele sterfgevallen konden in ieder geval op een slikje van mij rekenen. Het kwam aan.

Infinity war duurt maar liefst 2.5 uur, maar die vliegen gewoon voorbij. Je valt van de ene actiescène in de andere, de ene dood is nog niet verwerkt of daar gaat al de volgende... Je moet er soms echt je kopje bij houden om nog te weten waar je juist in de film zit. Maar genoten heb ik!



Nu is het afwachten tot mei volgend jaar, wanneer deel twee in de zalen zal verschijnen.

Oh ja, blijf zeker zitten tot helemaal na de aftiteling want er komt nog iets...


Geen opmerkingen:

Een reactie posten