Het lijkt wel of ik de laatste tijd enkel de cinema induik voor superhelden- of fantasyfilms. En ja, dat lijkt niet alleen zo, het klopt wel degelijk. Misschien komt dit omdat dit soort films het beste overkomt op het grote doek en ik andere films - want die bekijk ik ook hoor! - gewoon liever thuis in mijn zeteltje en op mijn eigen tv bekijk...
De laatste superheldenfilm in het rijtje werd X-Men: Apocalypse.
 |
| Twee posters voor de prijs van één: heroes vs. villains |
Mijn liefde voor de X-Men begon in de jaren '90 met de cartoon die toen op tv werd vertoond. Ik had voordien nog nooit van deze bende mutanten gehoord, maar ondertussen weet ik natuurlijk dat er al een jarenlange stripreeks aan vooraf ging. De begintune van de serie heeft nog een tijdje als ringtone op mijn telefoon gestaan. Flashbacks naar mijn jeugd, iedere keer als ik die muziek hoor...
En wat wil het toeval? Gisteren plaatste Screen Junkies een Honest trailer van de tekenfilm op Youtube! Voor wie het fenomeen Honest trailer niet kent: Screen Junkies maakt "eerlijke" trailers van films en tv-series, waarbij ze nogal de draak steken met het onderwerp. Die van de X-Men cartoon was dan ook niet anders:
De tekenfilm was zowat de eerste keer dat ik met superhelden werd geconfronteerd (ja, Batman en Superman zaten al in mijn onderbewustzijn) en het was meteen raak, zeker door de vele vrouwelijke personages die net zo goed als hun mannelijke evenknieën hun vrouwtje konden staan. Rogue was mijn favoriet, vooral door haar rauwe stemgeluid. Je kan je dan ook mijn teleurstelling voorstellen toen ze in de film door Anna Paquin gestalte werd gegeven en die rauwe stem totaal ontbrak...
Maar we zijn hier om over X-Men: Apocalypse te praten, de terugkeer naar de écht goeie X-Men na de clusterfuck die X-Men: Days of future past was (wie aan die film uit geraakte, verdient een medaille, maar: Peter Dinklage!).
 |
| Mijn X-Men collectie, zónder Days of future past, er moet een beetje niveau blijven, he! |
 |
| Days of future past vs. Apocalypse |
Hij zoekt zich vier dienaren (hij is de Apocalyps, remember) en dat worden Magneto (natuurlijk), Psylocke, een tienermutantje dat Storm blijkt te zijn en Angel, een engelmutant.
Toch enkele opmerkingen hierbij:
1) Ik dacht altijd dat Storm één of andere Afrikaanse prinses was, blijkt ze hier een ordinair straatboefje te zijn dat dus eerst aan de verkeerde kant van het heldenspectrum stond.
2) Waarom geeft Apocalypse zijn twee mannelijke volgelingen full body armour en lopen zijn twee vrouwelijke dienaren - vooral Psylocke dan - er bij in latex sekspakjes?
 |
| Zeg nu zelf... |
Wat mij daar wel enigszins stoorde, was de casting van Sophie Turner als de jonge Jean Grey, want ik zie dat kind enkel en alleen als Sansa uit Game of Thrones en om haar nu als supermutant te zien die bovendien met een slecht Amerikaans accent spreekt (tja, Famke Janssen was niet veel beter...), daar werd wel héél veel suspension of disbelief verwacht. Het lukte mij dan ook niet echt.
Maar naast deze grieven, heb ik vooral zitten genieten van de film. We krijgen de vernietiging van de wereld te zien, verrassingsoptredens, coole krachten en veel vechtscènes, naast ook kleinere en diepere scènes waarin vooral Michael Fassbender mag schitteren. En we zien ook hoe professor Xavier van zijn lelijk eighties haar naar de volle kale kop van later ook Patrick Stewart overgaat.
Voor wie nog niets van het X-Men universum gezien heeft, raad ik aan om toch misschien eerst de vorige films te gaan bekijken (ja, allemaal, ook die met Patrick Stewart en Ian McKellen!).
Voor wie al uitgebreid kennis maakte met de hele mythologie: ga kijken want 't is weer een goeie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten