Op 14 januari overleed Alan Rickman en hoewel zijn dood overschaduwd wordt door het georchestreerde afscheid van David Bowie, hakt zijn heengaan er bij mij véél dieper in. Een geliefde acteur die het tijdelijke voor het eeuwige wisselt, raakt mij altijd harder dan een andere beroemdheid die ons verlaat...
Nu ik die trailer zo zie, heeft hij toch wel een héél hoog Xena: Warrior Princess gehalte, kan niet missen dat ik het destijds zo leuk vond...
25 jaar oud is deze film en ik had hem niet meer gezien sinds ik hem in de bioscoop kon bekijken. Na deze kijkbeurt begrijp ik volledig waarom mijn 13-jarige zelf dit geweldig vond: camp, onnozele humor, een kleurrijke slechterik (ja, hier begon mijn liefde voor mr. Rickman) en actie bij de vleet. De film blijft overeind voor mij, maar ik denk dat "nieuwe" kijkers er misschien toch problemen mee zouden hebben, hoewel... het is een leuke film als je niets meer dan een ontspannende avond in het vooruitzicht hebt.
Jammer genoeg zal Alan Rickman voor de meeste mensen enkel en alleen professor Snape uit Harry Potter blijven. Daar maakte hij natuurlijk ook op mij een grote indruk en mede door zijn vertolking is Snape mijn favoriete personage uit de hele Harry Potterreeks.
Een klein eerbetoon kon dan ook niet uitblijven in mijn boekenkast:
 |
| En ja, die kaars gaat uit als ik er niet bij ben... |
Een groot man is van ons heengegaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten