389 p.
(Nog) niet vertaald
Een roman over een oude Hollywoodlegende die na jaren stilte ineens haar verhaal wil doen? Yes, please!
Journaliste Monique Grant wordt op een dag opgeroepen om langs te gaan bij Evelyn Hugo, één van de voornaamste Hollywoodactrices uit de jaren '50-'60 die al jaren in stilte in New York woont. Waarom ze nu net Monique bij zich roept, is niet meteen duidelijk, want die betekent niet heel veel in het journalistieke wereldje en ziet zichzelf al verpieteren bij een onbeduidend magazine... Dat haar man haar net verlaten heeft, helpt haar zelfvertrouwen ook niet veel.
Evelyn - die ondertussen tegen de 80 aanleunt - blijkt nog niet veel van haar glamour verloren te hebben. Ze is nog steeds imposant, domineert elke ruimte waar ze zich in bevindt en is geen makkelijke tante, zoals Monique snel zal ondervinden.
Dat ze in haar leven zeven echtgenoten versleten heeft, is al meteen duidelijk uit de titel van het boek. En natuurlijk doet dat meteen denken aan Elizabeth Taylor die dat zelfs acht keer presteerde (wel twee keer met Richard Burton). De ongenaakbare schoonheid van de actrice is dan weer een knipoog naar vrouwen als Greta Garbo en het zich verschuilen in een appartement in New York deed mij dan weer denken aan Marlene Dietrich - die dat weliswaar in Parijs deed.
Het leven van Evelyn begon in relatieve armoede en haar eerste echtgenoot was niet meer dan een vlucht uit die armoede, een middel met maar één doel voor ogen: beroemd worden in Hollywood. Dat ze zich snel-snel van hem ontdoet eens ze wat succes als actrice begint te krijgen is dan ook maar normaal. Naast het vertellen over haar zeven echtgenoten, wil Evelyn Hugo het vooral hebben over haar grote liefde, de verboden liefde, de liefde waar ze niet voor kon uitkomen. En ja, da's een beetje een spoiler, maar staat zowat overal beschreven als je iets over het boek opzoekt...
Alles wat Evelyn in haar leven gedaan heeft, staat in het teken van het beschermen van deze relatie. En sommige dingen die ze deed zijn op zijn minst discutabel te noemen, maar we zullen het maar op de tijdgeest steken... Ze is nu ook niet direct de meest aimabele persoon. Ze weet dat ze mensen kan manipuleren en doet dat met veel plezier. Aangezien ze niets direct in de schoot krijgt geworpen, moet ze er voor vechten en vechten doet ze... Op het einde van de rit kan je daar enkel maar respect voor hebben.
Ik heb met volle teugen genoten en dat uitte zich dan ook in 4.5 sterren.
Oh ja: het model op de cover heeft een groene jurk aan - net zoals op alle variante covers van dit boek. Dat was namelijk Evelyns "signature look" back in the day en mag toch ook eventjes vernoemd worden.
Oh ja²: Evelyn Hugo is geen bestaand figuur, Taylor Jenkins Reid baseerde zich op een hoop Hollywoodactrices en -verhalen voor dit boek. Je moet haar dus niet gaan opzoeken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten