En ook op dag 2 bekeek ik drie films, met gemengde resultaten.
Om 11 uur was het wereldcinematijd met All we imagine as light (2024), een film die op diverse festivals genomineerd werd en prijzen won.
Aanvankelijk wist ik niet goed naar wat ik zat te kijken, een documentaire of een speelfilm. De openingscène wordt begeleid door quotes van mensen die aangeven waarom ze naar Bombay zijn gekomen vanuit hun kleine dorpje - geld, altijd geld.
We volgen uiteindelijk twee verpleegsters, Prabha en Anu, die een flatje delen. Prabha's man is direct na het huwelijk naar Duitsland vertrokken om te werken en ze heeft al meer dan een jaar niks meer van hem gehoord. Anu is jong en onbezonnen en verliefd op een moslimjongen - iets waar op wordt neergekeken want zij is geen moslim.
Wie nu zou denken dat het allemaal donker en duister is in deze film, is mis. De levens van de vrouwen zijn misschien niet helemaal perfect, maar er is samenhorigheid, ze komen voor elkaar op en als je zo'n vriendinnen aan je zijde hebt, kan je alles aan.
Deze komt op 26 februari in de bioscoop.
In de namiddag zat ik tussen een bende bejaarden om naar TKT - ofte T'inquiète (2024) te kijken, een Waalse film over online pesten op een middelbare school - kwestie van helemaal in de doelgroep te zitten.
We volgen uiteindelijk twee verpleegsters, Prabha en Anu, die een flatje delen. Prabha's man is direct na het huwelijk naar Duitsland vertrokken om te werken en ze heeft al meer dan een jaar niks meer van hem gehoord. Anu is jong en onbezonnen en verliefd op een moslimjongen - iets waar op wordt neergekeken want zij is geen moslim.
Wie nu zou denken dat het allemaal donker en duister is in deze film, is mis. De levens van de vrouwen zijn misschien niet helemaal perfect, maar er is samenhorigheid, ze komen voor elkaar op en als je zo'n vriendinnen aan je zijde hebt, kan je alles aan.
Deze komt op 26 februari in de bioscoop.
In de namiddag zat ik tussen een bende bejaarden om naar TKT - ofte T'inquiète (2024) te kijken, een Waalse film over online pesten op een middelbare school - kwestie van helemaal in de doelgroep te zitten.
Deze vertrekt vanuit een origineel opzicht: Emma (16) wordt wakker naast het ziekenhuisbed waarin ze in coma ligt. "Wakker" is niet het juiste woord, het is eerder haar geest die daar staat en die niet weet hoe ze daar terechtgekomen is. Langzaamaan zal ze te weten komen wat er juist gebeurd is en wie de daders waren.
Dit is een film die het heel goed zal doen in het scholencircuit. De gevaren van online pesten (en ook face to face) worden hier meer dan in jouw gezicht geworpen met grote manende vingers er aan toegevoegd. De boodschap komt dus luid en duidelijk over.
Tijdens het kijken zat ik mij af te vragen waarom er precies iets wrong bij mij. Ik zag wat de film probeerde te doen en apprecieerde het zeker, maar er was iets dat mij tegenstak. En dat bleek de vertolking van Lanna De Palmaert te zijn die gestalte geeft aan Emma... Zij overtuigt geen moment in mijn ogen, staat de overacten dat het geen naam heeft en da's echt jammer voor deze film. Maar bij tieners zal dat waarschijnlijk anders overkomen.
De film is al uitgekomen in België in de cinema maar dat zal dan in het Waalse landsgedeelte geweest zijn...
Laatste film was een Oostenrijkse film (yeay! Duits!): Peacock (2024) - oorspronkelijke titel Pfau, bin ich echt?
Hierin volgen we Matthias, een man die zichzelf verhuurt als alles wat zijn klanten willen: een date naar een concert, een lang verdwenen zoon of gewoon iemand om je ruziemaken mee te oefenen. De film werd geïnspireerd door de mensen die je daadwerkelijk in Japan kan huren voor die doeleinden.
Maar Matthias voelt zichzelf meer en meer verdwijnen, hij weet niet meer wie hij zelf is door al de rolletjes die hij moet spelen en dat uit zich dan in spanningen met zijn vriendin Sophia en in de rest van zijn leven.
Bij het gesprek met de regisseur en hoofdrolspeler na de film werd de vergelijking getrokken met de films van Yorgos Lanthimos en Ruben Östlund. En ja, da's zeker zichtbaar, maar regisseur Bernhard Wenger moet nog heel wat boterhammetjes eten vooraleer hij naast die twee grootheden mag gaan staan...
Er werd ons gezegd dat deze best leuke film tijdens de zomer in de zalen zal komen maar ik vind nergens een releasedatum, ook niet bij hun Belgische distributeur O'Brother.
Dit is een film die het heel goed zal doen in het scholencircuit. De gevaren van online pesten (en ook face to face) worden hier meer dan in jouw gezicht geworpen met grote manende vingers er aan toegevoegd. De boodschap komt dus luid en duidelijk over.
Tijdens het kijken zat ik mij af te vragen waarom er precies iets wrong bij mij. Ik zag wat de film probeerde te doen en apprecieerde het zeker, maar er was iets dat mij tegenstak. En dat bleek de vertolking van Lanna De Palmaert te zijn die gestalte geeft aan Emma... Zij overtuigt geen moment in mijn ogen, staat de overacten dat het geen naam heeft en da's echt jammer voor deze film. Maar bij tieners zal dat waarschijnlijk anders overkomen.
De film is al uitgekomen in België in de cinema maar dat zal dan in het Waalse landsgedeelte geweest zijn...
Laatste film was een Oostenrijkse film (yeay! Duits!): Peacock (2024) - oorspronkelijke titel Pfau, bin ich echt?
Hierin volgen we Matthias, een man die zichzelf verhuurt als alles wat zijn klanten willen: een date naar een concert, een lang verdwenen zoon of gewoon iemand om je ruziemaken mee te oefenen. De film werd geïnspireerd door de mensen die je daadwerkelijk in Japan kan huren voor die doeleinden.
Maar Matthias voelt zichzelf meer en meer verdwijnen, hij weet niet meer wie hij zelf is door al de rolletjes die hij moet spelen en dat uit zich dan in spanningen met zijn vriendin Sophia en in de rest van zijn leven.
Bij het gesprek met de regisseur en hoofdrolspeler na de film werd de vergelijking getrokken met de films van Yorgos Lanthimos en Ruben Östlund. En ja, da's zeker zichtbaar, maar regisseur Bernhard Wenger moet nog heel wat boterhammetjes eten vooraleer hij naast die twee grootheden mag gaan staan...
Er werd ons gezegd dat deze best leuke film tijdens de zomer in de zalen zal komen maar ik vind nergens een releasedatum, ook niet bij hun Belgische distributeur O'Brother.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten