maandag 8 mei 2017

Anne van het Groene Huis - L.M. Montgomery


Karmijn, 2016 (oorspr. 1908)
343 p.
Vertaald uit het Engels: Anne of Green Gables

Van de achterflap:

Matthew en Marilla Cuthbert hadden heel wat anders voor ogen toen ze weesmeisje Anne Shirley van het station kwamen ophalen. Als kinderloze broer en zus hadden ze immers een jongen besteld om de boerderij later over te nemen! In plaats daarvan is kwebbelkous Anne naar ze toegestuurd, een springerig 11-jarig meisje met lange, rode vlechten.

Anne rekent er beslist op dat ze naar het weeshuis teruggestuurd zal worden, maar het loopt totaal anders. De Cuthberts zijn vanaf de eerste ontmoeting door haar betoverd; zoals Anne dat ook gelukt is met de miljoenen fans die de afgelopen eeuw van haar zijn gaan houden.

Anne van het groene huis is een prachtig, poëtisch en uniek jeugdboek, met passages die onsterfelijk zijn geworden.


De afgelopen week had ik een weekje vakantie en in die zeven dagen heb ik er zo'n 4 boeken doorgeduwd. Het eerste dat afgewerkt werd, was Anne van het Groene Huis, dat ik begon te lezen op Cosy reading night.

Nu had ik - zoals ik al heb aangegeven - de verfilming uit de jaren '80 al gezien. Het verhaal van Anne was mij dus niet onbekend.

In Anne van het Groene Huis worden de belevenissen van Anne verteld van haar 11de tot haar 16de. Hoe ze gaandeweg de harten steelt van iedereen in het dorp en van een ongenadige kwebbelkous met een overschot aan fantasie tot een ernstige jongedame met grootse toekomstplannen uitgroeit.

Anne had voor ze bij Matthew en Marilla terechtkwam al heel wat tegenslag in haar jonge leventje moeten verwerken, maar ze vindt haar definitieve thuis bij deze broer en zus. Haar groei naar jongvolwassene gaat niet zonder slag of stoot, maar ze weet steeds lessen te trekken uit haar misstappen en ongelukjes.

Toen ik aan het lezen was (en dat gaat heel vlotjes dankzij de nieuwe vertaling van het boek), zag ik alles zo voor mijn ogen passeren. De verfilming die ik al had gezien was blijkbaar heel trouw aan het boek en ik kon mij bepaalde stukken nog helemaal herinneren.

Bij het zoeken naar wat meer info over Anne, stootte ik op deze foto uit die verfilming, duidelijk de inspiratie voor de cover van het boek:

Om maar te zeggen dat ik het boek graag gelezen heb. Anne is een meisje dat enerveert maar tegelijk ook vertedert en dat spreekt zichzelf misschien tegen, maar toch werkt het.

Vier sterren voor de nostalgische factor en het wegzinken in het idyllische leven van zo'n 100 jaar geleden.

Op 12 mei verschijnt er trouwens een nieuwe verfilming op Netflix, een serie om naar uit te kijken!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten