Februari is de kortste maand van het jaar en toch ben ik er in geslaagd om 21 dingen te lezen - eigenlijk zou ik er maar 20 mogen tellen want het eerste wat ik uitlas was bijna uit in januari.
5 boeken en 16 strips, waarvan er 9 op één zondag werden uitgelezen (zie mijn bericht daarover).
Van die 5 boeken werd er eentje maar voor 1/3 uitgelezen (daarover zo meteen meer), was er eentje een poëzieboek voor de jeugd en las ik wonder boven wonder 2 informatieve boeken...
Een gevarieerde bende.
Mijn boek van de maand:
Heksengebroed - Margaret Atwood
Mijn bespreking lees je hier.
Bijna elk ander boek kreeg deze maand 4 sterren van mij (behalve hetgene ik maar voor 1/3 uitlas):
Bedtijdverhalen voor rebelse meisjes - Elena Favilli en Francesca Cavallo
De bespreking lees je hier.
207 p.
Veel te roze qua cover, maar dit is het Nederlandse antwoord op alle boeken over introverten die uit Amerika komen overgewaaid.
Liesbeth Smit geeft voorbeelden uit de Nederlandse maatschappij (die natuurlijk nog nét iets anders is dan bij ons), maar het was vooral een wereld van herkenning.
Jarenlang werd ik verweten van "asociaal" te zijn en "raar". Nu weet ik dat ik gewoon een heel hoog scorende introvert ben en nee, dat heeft niets met "verlegen" of "wereldvreemd" zijn te maken, maar alles met waar je je energie vandaan haalt. En bij introverten is dat nu eenmaal niet door tussen mensen te gaan zitten want dat heeft juist het omgekeerde effect, dat vreet alleen maar energie. En dat weet ik al jaren voor mezelf.
Mijn pyjamazondagen zijn dus gewoon mijn manier om er op maandag terug te kunnen staan op het werk en zijn meer dan broodnodig.
Dag poes! - Mies van Hout
48 p.
In dit kinderboek staan versjes rond poezen, die allemaal heel herkenbaar zijn voor poezenpersoneel.
De tekeningen in het boek zijn op het lelijke af, maar ze werken en Mies van Hout is een meester in het vastleggen van poezengedrag. Het klopt gewoon allemaal.
Qua strips las ik ook heel wat viersterrenboeken, maar die werden allemaal al besproken in mijn weekend reading, allen daarheen!
Dan rest mij enkel nog de stinkers van de maand aan te halen, want 3 items kregen van mij slechts 2 sterren:
Een hotel op het dak van de wereld - Alec Le Sueur
 |
| Mijn excuses voor de belabberde kwaliteit, er is geen betere afbeelding van de cover te vinden. |
255 p.
Vertaald uit het Engels: Running a hotel on the roof of the world
Dit was het boek dat in februari gelezen werd in de leesclub en na 100 pagina's had ik er echt genoeg van.
Ik schreef op goodreads:
Did not finish...
Het was gewoon saai, saai, saai en nog eens: SAAI.
Dit slaat vooral op de schrijfstijl die abominabel was, waardoor mijn zin om nog verder te lezen helemaal over was. Wat er daar in Lhasa gebeurde boeide mij ook maar matig, dus ik had geen enkel schuldgevoel om dit boek op te geven.
Het gevoel was blijkbaar redelijk unaniem in de leesclub, het boek werd bij anderen uitgelezen, maar een hoogvlieger was het niet.
Primaire infectie (Virus, 1) - Patrick Cornelis
Highborn (Virus, 2) - Patrick Cornelis
96, 112 p.
Hierover schreef ik op Goodreads het volgende:
Deel 1:
Een rommeltje, niet meer of minder...
Deel 2:
Spijtig dat we geen halve sterren kunnen geven, want dit "verdient" toch 2.5 (en ik rond niet af naar boven).
Voor ik start met de negatieve stukken: alle lof voor Patrick Cornelis om zijn droom te realiseren. Hij startte maar eventjes een crowdfunding om zijn comic te kunnen maken en creëerde een eigen uitgeverij om de boekjes in de winkel te krijgen. Chapeau.
Maar voor de rest: Virus is een verdienstelijke poging tot een strip, maar blijft daar ook hangen. Het verhaal schiet alle kanten uit (zombies, magie én buitenaardse wezens? soms is too much gewoon too much) en eerlijk? Het tekenwerk kon ook beter. Cornelis kán teken, zoveel is zeker, maar het blijft met momenten toch wat amateuristisch. Om nog maar te zwijgen van de enkele vrouwen die hij tekent. Scheve bimbo's, dat zijn het.
Ga ik deel drie nog lezen? Ik weet het niet. Afwachten of dat überhaupt in de winkels zal geraken...
En dan het allerslechtste van de maand en - no surprise - het komt uit de stal van Standaard Uitgeverij:
Cromimi (Suske en Wiske door...) - Yann en Gerben Valkema
48p.
Mijn commentaar op goodreads:
Je reinste papierverspilling, niet meer of minder...
En in mijn weekendoverzicht van striplezen:
Een Fransman en een Nederlander gaan deze oervlaamse strip eens verpesten... Niet dat de gewone reeks nog om over naar huis te schrijven is, maar dit sloeg echt alles.
Rommelig, saai en gewoon idioot, is dit de voortzetting van de weg die Standaard Uitgeverij is ingeslagen met alle reboots en revampings van hun gewone reeksen.
Hou daar toch gewoon mee op.
Twee sterren en da's nog mild.
 |
| Alles wat ik las in februari (minus Unwritten 11 want die was al voor 95% uit in januari en dan was de afbeelding ook uit evenwicht). |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten