The martian

In augustus las ik een boek dat heel goed werd aangeschreven in de booktubegemeenschap: Mars van Andy Weir.

De oorspronkelijke titel is The martian, maar aangezien dat nogal knullig klinkt in het Nederlands (Het marsmannetje) of veel te kunstmatig (De martiaan), werd het voor ons gewoon Mars. Het boek heb ik met veel plezier gelezen en de onafwendbare verfilming stond afgelopen woensdag op het programma.

Je hebt momenteel in de bioscoop de keuze tussen een gewone en een 3D-versie van de film, maar aangezien 3D nooit meerwaarde biedt en bovendien pokkeduur is, werd het de 2D-versie in zaal 12 van Kinepolis Gent. Met de neus op het scherm dus...

Het verhaal is eigenlijk helemaal hetzelfde: na een hevige storm op Mars wordt astronaut Mark Watney door de andere leden van zijn team op de planeet voor dood achtergelaten. Terwijl zij en iedereen op aarde geloven dat Mark dood is, moet hij proberen om zo goed mogelijk te overleven op de planeet zodat hij nog leeft als ze hem ooit zouden kunnen komen halen...

In de film zit dezelfde soort humor als in het boek, Matt Damon speelt de rol voortreffelijk en ook disco-muziek heeft er zijn plaatsje. Sidenote voor de trien achter mij in de zaal: dit laatste aspect was ook heel prominent in het boek aanwezig en paste helemaal in de film. Een boek lezen doet geen pijn en dan zou je misschien zo'n domme opmerkingen niet maken als "Allez dat paste nu toch niet?".

Soit, The martian is aangename sciencefiction geworden die er ook goed uitziet. Jammer genoeg weet je eigenlijk al van in het begin hoe het gaat aflopen want het blijft een Amerikaanse film... Maar tot die finale afloop leef je behoorlijk mee met elke tegenslag die Mark Watney op zijn weg vindt (in het boek zijn het er nog meer en moet hij nog meer inventiviteit aan de dag leggen om het te halen), ik heb er in elk geval van genoten!