Soms, niet dikwijls, zit het een beetje mee en wint een mens al eens iets...
Een tijdje geleden vond ik een kaart in de brievenbus van mijn verzekeringsmaatschappij. Hiermee kon ik 2 tickets voor de avant-première van de nieuwe Vlaamse film Wat mannen willen winnen. De site werd onmiddellijk opgezocht, mijn code ingegeven en ik kreeg bijna meteen een bevestigingsmail dat ik op donderdag 29 oktober met partner naar de film mocht komen.
Bij aankomst bleek dat we serieus verwend werden: na geringd te worden als een duif met een wit DVV-armbandje, kregen we ook nog per persoon een ticketje van 5.00€ om te spenderen in de Kinepolis vreetwinkel en een gratis parkeerkaartje voor de parking. We kregen ook nog twee tombolalotjes, maar het geluk was tegen dan wat uitgewerkt: we werden niet uitgeloot om mee te dingen naar een box met 6 flessen champagne...
En toen was het tijd voor de film. Bleek ook dat heel het event niet zo exclusief was als ik eerst dacht: er werden in die periode maar liefst 19 voorstellingen georganiseerd door DVV in heel Vlaanderen, zodat zo'n 18.000 mensen de film in avant-première konden zien. Ik vraag mij af hoeveel kijkers ze nog zullen binnenhalen als de film effectief in de bioscoop loopt, aangezien we al met zovelen zijn die hem gezien hebben...
Dit regiedebuut van Filip Peeters (hij is zelf niet in de film te zien) draait rond 6 mannen en de vrouwen in hun leven. De film wordt gesitueerd rond Kerst, wat bij momenten wat vreemd aandoet als de personages in de zonovergoten straten van Gent (Ja! Gent!!) flaneren met kerstbomen op de achtergrond. Maar daar moet je dus kunnen over kijken...
We kregen hier een leuke en ontspannende film te zien, volledig in de trant van Zot van A. Deze was op zich een remake van Alles is liefde (de betere versie), die op zich een bewerking was van Love actually (de véél betere film). We zien een ensemblecast, met verschillende verhaallijnen, die allemaal op het einde netjes bij elkaar komen.
En ook Wat mannen willen is een remake van een Nederlandse film: Mannenharten. Deze is op zich dan een remake van een Duitse film: Männerherzen en het toeval wil dat ik die in Keulen in de bioscoop zag toen ik daar een taalcursus volgde in 2009.
De oplettende kijker zal misschien fragmentjes van de Duitse trailer herkennen in de Vlaamse. Ik zag hele scènes bijna letterlijk, maar dan met andere acteurs natuurlijk, weergegeven op het scherm. Was dat daarom slecht? Nee, natuurlijk niet, maar het verbaast me altijd dat Duitse komedies - zelfs de goeie, zoals deze - niet tot hier in de cinemazalen geraken.
Anyway, Wat mannen willen komt op 25/11 in de zalen en zal volgens mij een bescheiden kersthitje worden. Wie zich geroepen voelt: gaan!
Na de film werden we nog getrakteerd op een receptie met een hapje en drankje. De hapjes, toen ze eindelijk tot bij ons geraakten, waren heel lekker. Alleen jammer dat mensen die moesten rijden (ikke dus) geen refill van hun fruitsap kregen, met de wijn werd nochtans duchtig gegoten...
Maar een gegeven paard mag men niet te veel in de bek kijken: het was een geslaagde avond waarbij we voldoende verwend werden. Nog van dat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten