p. 377-558
Vertaald uit het Engels: Equal rites (1987)
Van de achterflap:
Dit verhaal gaat over toverij en waar die heen gaat en vandaan komt en waarom dan wel, al heeft het niet de pretentie een antwoord te geven op al die vragen...
Niettemin kan het helpen verklaren waarom Gandalf nooit getrouwd is en waarom Merlijn een man was. Omdat het ook handelt over seks, zij het wellicht niet in de atletische, rollebollende betekenis, tenzij de hoofdpersonen de schrijver volstrekt uit de hand lopen. Ze zijn ertoe in staat.
Ik heb al zo'n 20 jaar vier Schijfwereldomnibussen in mijn boekenkast staan waarin de eerste 12 delen van de Schijfwereldboeken van Terry Pratchett verzameld zijn. Maar ze lezen? Daar kwam ik nooit aan toe...
Niet dat ik het werk van Pratchett niet ken, want ik heb de tv-films Hogfather, The colour of magic en Going postal gezien, gebaseerd op respectievelijk delen 20, 1-2 en 29 van de Schijfwereldboeken. En ontgoochelen deden ze mij allerminst.
Maar waarom dan zo terughoudend voor het lezen van de boeken? Dat weet ik eigenlijk zelf niet echt... Het was pas toen ik het filmpje Terry Pratchett's Discworld: where to start? zag van Jean van Jeans bookishthoughts op youtube, waarin ze verduidelijkt hoe je aan de serie kan beginnen, dat ik de drang voelde om een boek ter hand te nemen.
En waar beter beginnen dan met het eerste boek uit de heksen-subreeks? In de Schijfwereld broeit het namelijk van magie en je vindt er tovenaars en heksen. Over deze laatsten schreef Pratchett heel wat boeken in de serie en ik begon dus met Schijfwereldboek 3 ook wel bekend als het Heksenboek 1: Meidezeggenschap.
Tovenaars zijn mannen en heksen zijn vrouwen en nooit is er een vrouwelijke tovenaar geweest of een mannelijke heks, maar dat verandert wanneer Eskariena Smit wordt geboren...
Een stervende tovenaar komt naar het dorp Miskont om zijn toverkracht over te dragen op de achtste zoon van een achtste zoon. Deze laatste staat nog op het punt om geboren te worden en momenten na de geboorte wordt de toverkracht door middel van de toverstaf overgedragen op de baby. Pijnpuntje: het is geen achtste zoon, maar een dochter, Eskariena.
Opoe Wedersmeer, de lokale heks en vroedvrouw, houdt het kind in het oog en ziet dat er magisch potentieel in het meisje zit, maar dat ze dat zelf niet de baas zal kunnen. Ze trekken dus naar de hoofdstad Ankh-Meurbork om Esk aan de Gesloten Universiteit te presenteren.
Goed om weten is dat de boeken van Pratchett vol met woordspelingen, verwijzingen en grappen staan, die - als je ze weet te vinden en verstaan - een extra dimensie aan zijn boeken geven. In Meidezeggenschap is dat niet anders: Opoe Wedersmeer is constant aan het brommen over de dingen die haar niet aanstaan (vooral die in de grote stad), er zijn verwijzingen naar onze alledaagse dingen (zelfs Steven Spielberg krijgt een vermelding) en je krijgt hier en daar best wel feministische praat te horen, zeker wanneer Esk niet toegelaten wordt op de universiteit omdat ze een meisje is en Opoe een plannetje uitbroedt om haar toch binnen te krijgen.
Ik denk dat het een goede beslissing was voor mij om met dit boek te beginnen en niet meteen met het eerste Schijfwereldboek. Gezien mijn eigen voorkeuren en wat ik graag lees, was het verhaal van Esk en Opoe Wedersmeer helemaal mijn kopje thee. En ik raad het iedereen aan die een leuk maar vreemd verhaal over het leven op de Schijfwereld wil lezen.
Er gaan zeker nog Schijfwereldboeken volgen bij mij - ik heb er al 12 in huis waar ik maar uit moet kiezen.
4 sterren voor deze eerste geslaagde kennismaking.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten