Xena 1-14 (Dark Horse Comics)

 

Dark Horse Comics, 1999-2000
14 x 32 p.
Niet vertaald

Na het lezen in juli van 20 deeltjes van de Xena comic die door Topps werd gepubliceerd, was het nu de beurt aan de 14 comics die door Dark Horse werden uitgegeven en dit van 1999 tot 2000.

De publicatie liep parallel met het einde van het vierde seizoen en het hele vijfde seizoen. Dat was trouwens goed te merken: de eerste twee deeltjes gingen meteen verder op de kruisiging van Xena en Gabrielle op het einde van het vierde seizoen in The Ides of March: Xena krijgt een aanbod van de heerser van de hel om haar leven opnieuw maar dan anders en misschien beter te gaan leven. Tot haar afgrijzen is er geen plek voor Gabrielle in dat leven maar ze doet het toch... Xena wordt hier eveneens de "conqueror of nations" maar pakt het wat anders aan: in plaats van gewoon iedereen op haar pad te vermoorden, worden enkel degenen die tegen haar verovering protesteren naar de andere wereld geholpen. Wanneer één van die protesteerders Gabrielle blijkt te zijn, moet ze haar aanpak herzien.

Dit verhaal was niet meteen het meest uitdagende maar wat mij hier vooral tegen de borst stuitte was het ongelooflijk lelijke tekenwerk: hoekig, zonder enige realiteitszin en zowel Xena als Gabrielle trokken in de verste verte niet op de actrices die hen gestalte geven. De enige die iet of wat "gelukt" was, was Callisto, maar dan enkel in haar gezichtsuitdrukkingen... Het was net alsof de tekenaar nog nooit een lichaam had getekend en van perspectief was er ook geen kaas gegeten.

Dat moet dus Callisto voorstellen...

Het derde deel was er eentje waarin Xena in de hel zat en de duivel haar verplichtte om de god Thor binnen te halen. Dit vond ik qua verhaal en tekenstijl beter te pruimen, maar ik denk dat het vooral was omdat de twee ervoor zo slecht en lelijk waren...

Deel 4-6 brengt onze heldinnen naar Egypte om er een meisje dat als slaaf verkocht werd te gaan redden. De kleine is zwanger en dat raakt een snaar bij de eveneens zwangere Warrior Princess - ze grijpen dus terug naar gebeurtenissen uit seizoen 5. Jammer genoeg wordt dit 1 keer vermeld maar naarmate het verhaal vordert, wordt de taille van Xena steeds smaller - niet meteen wat er gebeurt als je zwanger bent... En ze komen Cleopatra tegen, een oude bekende uit seizoen 3 (The king of assassins), maar Xena en Cleopatra lijken elkaar niet eens te kennen in deze comic. Ik begon me serieus af te vragen of de makers van de comics de reeks eigenlijk ooit hadden gezien...

Da's een vrouw die 4 maand of meer zwanger zou moeten zijn...

De volgende twee delen spelen zich af in Rome waar Xena en Gabrielle volgelingen van Eli moeten redden die zullen ter dood gebracht worden bij grootse spelen in het Colosseum. We grijpen ook terug naar Ben Hur want er wordt een wagenrace van jewelste gehouden. Rariteiten hier: Xena heeft haar originele kostuum aan en Gabrielle haar outfit van seizoen 5 dus moeten ze al de tijdsprong van 25 jaar gemaakt hebben maar er is geen enkele vermelding van baby Eve of haar volwassen versie Livia die in Rome grote sier zou moeten maken op dat moment... En ook hier: lelijk getekend, maar lelijk!

Dan krijgen we een comic die op zich staat: If you go down to the woods. Deze kreeg van mij de hoogste quotering van deze reeks enkel en alleen omdat ik het verhaal wel leuk vond en het eens niet spuuglelijk getekend was.

Delen 10-12 geven ons dan eerst een komisch verhaaltje over een vikingprins, Sven, die het niet ziet zitten om te roven en verkrachten en wiens bemanning hem achtergelaten heeft. Xena en Gabrielle weten hem terug bij zijn schip te krijgen en zijn bemanning van zijn waarde te overtuigen - mèh. De volgende twee zijn een tweeluik waar alle demonen van de onderwereld op aarde worden losgelaten en Xena en co moeten er tegen vechten. Sven duikt terug op om hen te helpen maar dit is zo'n non-verhaal met dan nog eens een letterlijke deus ex machina in de vorm van Zeus, dat dit beter niet was verschenen.

De laatste twee deeltjes zijn qua tekenwerk de beste - Xena en Gabrielle lijken zelfs op Lucy Lawless en Renée O'Connor - en vind ik meer dan geslaagd op dat vlak. Maar verhaalsgewijs laten ze heel wat te wensen over: in het voorlaatste - Legion - proberen ze een vrouw te redden die wordt achtervolgd door de demone Legion (hoe seksistisch kan je een vrouwelijk personage tekenen zeg?) en het deed me maar weinig.

't Is dat rood geval achteraan - seksistische rommel...

Maar het is vooral het laatste deel dat alles slaat: een komisch verhaaltje dat ze precies nog ergens achterin een schuif gevonden hadden over Salmoneus en Autolycus die een handeltje in dubbels van helden opgezet hebben. We krijgen hier dus een heel legertje Xena's, Herculessen en consoorten zonder persoonlijkheid en Xena die de boel weer mag oplossen. Dat in de laatste vakjes Xena en Gabrielle zich gewoon lam zitten te drinken in een taverne is iets wat nooit of te never zou gebeuren in de serie! 

Nope. Nope, nope, nope.

Een domper van een laatste comic...

Nee, zowel de verhalen van Topps als deze van Dark Horse waren het toch niet. Beide verschenen terwijl de serie nog liep, maar konden zich niet meteen in de afleveringen plaatsen en voelden ook niet echt aan zoals de serie. Blij dat ik ze heb voor de verzamelwaarde maar hoogvliegers waren dit niet.

Gelukkig zijn de volgende comics die van uitgeverij Dynamite en naar ik mij herinner zijn die toch beter geslaagd. Als dat zo is, lees je het wel ergens in de toekomst hier.