maandag 24 december 2012

Gezien in 2012


Hier ben ik weer met de obligatoire eindejaarslijstjes. Net zoals vorig jaar start ik met het beste van wat ik in 2012 gezien heb.

Ieder keer begin ik met te klagen over het aantal films dat ik gezien heb en dit jaar is dat niet anders: vorig jaar waren het er nog 39, dit jaar slechts 34 en 18 daarvan zag ik tijdens het filmfestival. Een mager kijkjaar met andere woorden...

Maar het is me toch gelukt om er een aantal uit te halen die ik absoluut de moeite waard vond en beginnen doe ik met de eerste film die ik dit jaar zag en die al meteen de beste van 2012 bleek te zijn:

Intouchables


Dit waargebeurde verhaal over een verlamde Franse miljardair en zijn Senegalese verzorger doet wonderen voor een slecht humeur. Hoewel het uitgangspunt van de film niet al te vrolijk is (de hoofdfiguur is dan ook verlamd), kom je met een brede glimlach buiten na het zien van deze film waarin levensvreugde meer dan centraal staat.

The broken circle breakdown



Op de tweede plaats staat dit jaar een Vlaamse productie die er in slaagde om aan mij meer dan 1 traan te onttrekken... Het is een hartverscheurend verhaal van een grootse liefde die door zware tegenslagen serieus op de proef wordt gesteld. Johan Heldenbergh en Veerle Baetens spelen de rol van hun leven en als dit nog niet overtuigend genoeg was, is de soundtrack alleen al méér dan de moeite waard om hem te gaan bekijken.

En dan nog even een persoonlijke ergernis: wie deze film niet wil zien omdat het over "een kindje gaat dat sterft" (het gaat verdorie over zóveel meer) of gewoon omdat er kanker in voorkomt, weet niet wat hij/zij mist en ontzegt zich gewoon de beste film die dit jaar in België geproduceerd werd - het moest er even uit.

The artist



Deze winnaar van de Oscar voor beste film (en een massa andere prijzen) kon ook mij ten zeerste bekoren. Een stomme film in zwart/wit met - laat ons eerlijk zijn - een redelijk dun verhaaltje wist compleet mijn hart te veroveren en dat lag voor een groot deel aan de charmante vertolkingen van de hoofdpersonages - ja, ook van Uggie het hondje!

Brave



Pixar deed dit jaar iets wat ze nog nooit gedaan hadden: een animatiefilm met een meisje in de hoofdrol op de wereld loslaten.
Van het moment dat ik de eerste foto's van de film te zien kreeg (bijna een jaar voor hij uitkwam), wist ik gewoon dat dit iets voor mij zou zijn: een eigenzinnige dochter die haar mannetje weet te staan en niet zomaar alles voor lief neemt, maar die door een misverstand helemaal niet krijgt wat ze wil... Yep, dit was een film naar mijn hart.
Dat het verhaal zich in Schotland afspeelt en Emma Thompson de stem van de moeder voor haar rekening neemt, waren dan ook alleen maar pluspunten.

Jagten



Uit Denemarken kwam dit jaar deze schitterende film.
Dat Mads Mikkelsen een klasseacteur is, wist ik al, maar hier toont hij echt het beste van zijn kunnen als de vals beschuldigde kleuterleider Lucas. Hoe een dorp iemand uitspuwt nadat hij van kindermisbruik beschuldigd wordt en hoe hij zelf op den duur niet meer weet hoe zich te gedragen, wordt in deze film prachtig naar voor gebracht.
En als je al niet veel van kinderen moest weten voor het bekijken van deze prent, is je zin compleet over na de perfect gecaste Klara - zelden zo'n afstotelijk kind in een film gezien...

Nog vermeldens- en bekijkenswaard: Moonrise kingdom (Wes Anderson is weer zijn vreemde zelve), Frankenweenie (Tim Burton is weer zijn vreemde zelve), Dans la maison (François Ozon is weer zijn eigen zelve), Prometheus (gewoon ALIEN!!)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten