zondag 25 november 2012

Filmfestival 2012

Het filmfestival heeft nu al zo'n maand haar deuren gesloten en dus wordt het stilletjesaan wel eens tijd om hier een overzichtje van wat ik leuk of niet zo leuk vond te plaatsen.

Door er een beetje tijd over te laten gaan, wordt duidelijker welke van de 18 films die ik zag, blijvers zullen zijn en wat eigenlijk in de vuilbak had moeten belanden...

Bij deze dus: mijn hoogte- en laagtepunten van het filmfestival 2012!

Net als vorig jaar heb ik zowat niks wat prijzen won gezien en interesseerden die films me ook niet echt. Uitzondering was Beasts of the Southern Wild, waarvoor ik jammer genoeg geen plekje meer vond in mijn drukke schema...

Wat wél verdiend een paar prijzen won (de Canvas audience award en de Port of Ghent publieksprijs) was Jagten:



Mads Mikkelsen speelt de rol van zijn leven als kleuterleider Lukas die ten onrechte van kindermisbruik wordt beschuldigd (geen spoiler, het is al van meet af aan duidelijk).
Hoe de kleine dorpsgemeenschap waar hij woont en geliefd is, daar mee omgaat en wat hij allemaal te verduren krijgt, is de basis van een meesterlijke film die trots alle prijzen die hij gewonnen heeft op de schoorsteenmantel mag plaatsen!

Een andere absolute topper was Frankenweenie, waarin Tim Burton - eindelijk!!! - weer eens toont waar hij voor staat (na miskleunen zoals Planet of the Apes, Sweeney Todd en recentelijk nog Dark Shadows):



Het verhaal? Een eenzaam jongetje met wetenschappelijke interesses wil zijn doodgereden hondje terug tot leven wekken. Wonder boven wonder lukt hem dat en daarna loopt het hele verhaal gewoon lekker uit de hand. Niet enkel leuk voor kleine kinderen, want ook dit grote kind beleefde er plezier aan.

Van een totaal ander genre was Final cut: Ladies and gentlemen van György Pálfi.



De trailer zegt misschien niet veel, maar het is een pareltje van een film geworden, die een droom van herkenning is voor mensen die al eens een rolprent gezien hebben.
Pálfi vertelt zijn verhaal aan de hand van "geleende" filmfragmenten (hij noemt het zelf een recycled movie), er is dus geen enkele origineel shot te zien, maar het is zó leuk dat het terecht zijn plaatsje verdient bij mijn favorieten van dit jaar!

Speciale vermelding dan nog voor The broken circle breakdown, die ik niet in het kader van het filmfestival zag, maar er toch wist tussen te wriemelen met de vrijkaart van De Standaard:



Vlaamse films weten mij de laatste jaren nogal te bekoren en deze heeft meer dan één traan aan mij kunnen onttrekken. De beste Vlaamse film van het jaar, dat is alvast een zekerheid.

Het festival doet de laatste jaren ook een poging om tv op het grote scherm te brengen, met dit jaar onder andere de pilootaflevering van een nieuwe politieke Amerikaanse serie (niet gezien) én het sublieme Game change, waar we te zien krijgen hoe Sarah Palin indertijd "voorbereid" werd als running mate voor John McCain, maar jammerlijk faalde. Julianne Moore schittert als Sarah Palin en ook de rest van de cast is stuk voor stuk fenomenaal.

En dan was er nog Isabelle Huppert, die dit jaar in niet minder dan 3 (!!!) films te zien was op het festival. Spijtig genoeg vond ik enkel In another country het bekijken waard, de andere twee deden me ver in slaap vallen van verveling: Amour - nochtans een film van Michael Haneke - scoorde héél ver onder mijn verwachtingen en Captive was een ongeloofwaardig snoozefest gebaseerd op waargebeurde feiten, je moet het maar kunnen...

Tot zover mijn overzicht van het afgelopen filmfestival, het was voor mij opnieuw een vermoeiende maar interessante "vakantie".

Geen opmerkingen:

Een reactie posten