zondag 25 december 2011

Gezien in 2011

Jawel, het is weer zo ver...
De eindejaarslijstjes staan in de boekskes en dan kan ik hier op mijn blog natuurlijk niet achterblijven.

Eerste in rij is het filmoverzicht en de regels zijn hetzelfde gebleven: enkel wat ik in een zaal gezien heb, komt in aanmerking want als ik er geen geld voor heb willen uitgeven, verdient het geen plaatsje op mijn lijst.

Dit jaar heb ik exact evenveel films in de cinema gezien als vorig jaar, namelijk 39. Toen vond ik dat weinig, maar misschien moet ik er mij gewoon bij neerleggen dat mijn bioscoopbezoekjes aan het afnemen zijn.

1. Rundskop

Voor het eerst in al de jaren dat ik lijstjes bijhoud, staat een Vlaamse productie op nummer 1.
En wat voor één: een film die je de zaal doet verlaten na het toedienen van een serieuze mokerslag.
Een film die - in mijn ogen - compleet verkeerd aan het publiek werd voorgesteld, maar door de mond-aan-mondreclame verdiend zijn plekje in onze harten won.
Én een film die me over mijn aversie voor Matthias Schoenaerts zette, je moet het maar doen!



2. 50/50

Eén van de ontdekkingen op het filmfestival van dit jaar voor mij.
Ik ging er naartoe met weinig verwachtingen en werd tot in mijn diepste binnenste ontroerd door dit waargebeurde verhaal van een jongeman die kanker krijgt, maar zich er met humor weet door te slaan.
Lachen en een traan wegpinken, het mag ook wel eens bij een film.



3. The help

De tweede verrassing op het filmfestival, gebaseerd op een boek waar ik het al uitgebreid over had.
Nog een film waar ik met weinig verwachtingen naartoe ging (het boek is immers altijd beter, nietwaar?), maar die me aangenaam verraste door het schitterende spel van zowel Viola Davis als Aibileen en dan vooral Octavia Spencer als Minny.
Binnenkort (28/12) bij ons in de zalen en ik kan niet anders dan zeggen: allen daarheen!



4. The king's speech

Colin Firth blijft het goed doen te casa Sisken, zijn A single man belandde vorig jaar op plek 2, zijn vertolking van koning George VI van Engeland is deze keer goed voor een 4e plaats.
Er is gewoon niet genoeg lof voor het talent van deze acteur (die voor eeuwig en 3 dagen als Mr. Darcy in mijn hartje zit) en hij - en zijn film - verdienen het dan ook om in deze lijst te worden opgenomen.



5. Tomboy

Een klein fijn filmpje dat door velen over het hoofd werd gezien, over een meisje dat zich voordoet als een jongetje. Prachtige beelden van kinderen die een schitterende zomervakantie beleven en het "geheim" van Mikael dat op serene wijze daarin vervlochten zit. Eentje om te koesteren...



6. Germania anno zero

Deze zag ik in de cyclus Federico & friends op een woensdagavond in de Sphinx (waarom zijn ze daar mee gestopt???) en wist me - hoewel daterend van 1948 en vol amateuracteurs - serieus te beroeren.
De leegheid en moedeloosheid in het Berlijn van na WOII wordt er zo treffend weergegeven dat je er diep door getroffen buiten komt. Simpelweg mooi.


7. X-Men : first class

Mijn liefde voor de X-Men stamt al van de tekenfilmreeks die ze in de jaren '90 op ons loslieten.
De speelfilms die volgden in 2000, 2003 en 2006 (nu ja, die laatste wat minder) én de Wolverinefilm uit 2009 staan allemaal hoog in mijn lijstje met superheldenfilms.
En deze laatste X-Menfilm mag zéker in mijn jaaroverzicht, niet alleen omdat het een zeer geslaagde prequel is (die cameo's!), maar ook omdat hij de sfeer van de jaren '60 in Amerika treffend weet te vatten - niet dat ik weet hoe het er dan en daar aan toe ging, ik was nl. toen nog niet geboren...
Een film met stijl, klasse en superhelden, wat wil een mens nu meer.



8. Halt auf freier Strecke

Nog eentje uit de filmfestivaltijd.
En nog eentje over een man die kanker krijgt, maar deze keer gaat het er allesbehalve humoristisch aan toe: Frank heeft een inoperabele hersentumor en in de film volgen we hem vanaf de diagnose tot aan zijn laatste adem. We krijgen zijn lijdensweg en aftakeling te zien, maar ook wat zo'n ziekte doet met de familie van de patiënt. Een film die blijft hangen, zelfs een tijdje na het bekijken ervan.



9. Rango

Na al die kommer en kwel mag er weer gelachen worden en dit keer met een animatiefilm over een kameleon die na een gepamperd leventje in een westernstadje terecht komt en de strijd aanbindt met de lokale bad guy.
Met de stem van Johnny Depp en genoeg humor om serieus opgeladen uit de filmzaal te komen. Mijn nummer 9.



10. Schellebelle 1919

Het petproject van Johan Heldenbergh mocht niet in mijn lijstje ontbreken, al was het maar voor de moeite alleen.
Een mooie ontstaansgeschiedenis die bijna als een sprookje aandoet en een film die - hoewel duidelijk amateuristisch - vlot voortkabbelt en geen moment verveelt, een verdienstelijke poging tot filmmaken en lekker in "ons" dialect ('t moet niet altijd Antwaarps zijn he).


Geen opmerkingen:

Een reactie posten