Wat ik erover vernam prikkelde meteen mijn verbeelding: hier werd de voorgeschiedenis verteld van de Wicked Witch of the West (die groene) uit De tovenaar van Oz - mij en de rest van de wereld vooral bekend uit de gelijknamige film met Judy Garland uit 1939.
Na wat gesnuister op Youtube werd me meteen klaar dat Wicked - the untold story of the witches of Oz helemaal mijn kopje thee was en beter nog: gebaseerd op een boek!
De reden voor die vreugde was simpel: aangezien ik bijna niet tot aan de musical geraakte, kon ik het verhaal toch tot mij nemen in boekvorm. Schrijver van dienst was Gregory Maguire, die zich vrij op de boeken van L. Frank Baum baseerde om ons te vertellen wat er met de twee heksen, de boze van het westen en de goede van het noorden, gebeurd was voor Dorothy in Oz ten tonele verscheen. Blijkt dat een hele boterham te zijn geweest...
Bij de geboorte van Elphaba (Maguire verzon die naam, aangezien Baum de heks nooit een naam gegeven had, aan de hand van diens initialen LFB) blijkt ze groen van kleur te zijn, wat haar ouders meteen met afschuw vervult en een bron van voortdurende spot en afwijzing door de buitenwereld in haar verdere leven blijft.
Jaren later, wanneer ze gaat studeren in de stad Shiz, leert ze Galinda kennen, een verwend blond nest uit het noorden, en de twee - die niet meer van elkaar kunnen verschillen - moeten door omstandigheden een kamer delen op school.
Na heel wat gedoe en wederzijdse pesterijen, worden ze (het blijft uiteindelijk een sprookje) de beste vriendinnen en willen uiteindelijk samen Oz redden van wat er in het land verkeerd loopt.
Door toedoen van de tovenaar, die zoals we uit de film weten een charlatan uit Kansas is, groeien ze weer uit elkaar en wordt Elphaba tot Wicked Witch of the West gebombardeerd en Galinda tot Glinda de Goede.
Wat dan nog volgt zijn de rondzwervingen van Elphaba, haar verblijf in het kasteel van Kiamo Ko, waar ze tevergeefs een aap wil leren praten door middel van magie, en haar uiteindelijke ondergang.
De musical volgt grotendeels de verhaallijnen van het boek, maar naast het feit dat er een pak meer humor in zit, is ook het einde volledig anders. Elphaba sterft namelijk niet maar kan met haar prins - die een constante reden van twist tussen de beide heksen was - de zonsondergang tegemoet rijden.
Ondertussen bracht ik in 2008 een bezoek aan New York, maar kreeg de kans niet de musical te zien. Ik kocht er dan maar het boek, zodat ik dat tenminste kon lezen.
Zelfde verhaal in 2010, ik bevond me in Londen, maar heb toen The mousetrap gezien en moest me tevreden stellen met een gratis folder van Wicked die ik in het hotel vond.
Dit jaar ontdekte ik dat de musical ook al jaren in Duitsland liep (in een Duitse versie wel te verstaan), maar er jammer genoeg mee ophield in september - hoeveel tegenslag kan een mens hebben? De Duitstalige soundtrack schafte ik me wel aan in Hamburg en die speelt hier sindsdien zowat non-stop bij mij thuis.
Tijd om mezelf een verjaardagscadeautje te doen, dacht ik zo en kijk: donderdag 10 november bevond ik me in Londen voor het Apollo Victoria Theatre en eventjes later in de zaal met grootse verwachtingen.
En het moet gezegd: ze werden allemaal ingelost! Meer nog, ik had meteen zin om hem nog eens te bekijken, maar zal me waarschijnlijk met deze ene keer tevreden moeten stellen.
Ik ben trouwens niet de enige die Wicked-gek is, ook bij de serie Glee kennen ze er wat van... Zo hebben Kurt en Rachel een Defying gravity-duel gehouden, speelt Idina Menzel, de eerste Broadway-Elphaba, Rachels moeder (omdat de fans vonden dat de actrices zoveel op elkaar leken) en duikt Kristin Chenoweth, de oorspronkelijke Glinda en die we ook kennen uit Pushing Daisies, regelmatig op als April Rhodes.
Zelfs in onze contreien viel er een beetje Wicked te bekijken toen stampvoetje Fleur het lied Popular bracht in Op zoek naar Maria, waarbij ze compleet van het toneel gespeeld werd door Deborah die niet eens een woord moest zingen/zeggen.
Als toemaatje nog een selectie van de beste songs uit de musical, weliswaar in de Duitse versie, aangezien ik die eigenlijk nóg beter vind dan de oorspronkelijke Engelse.
Voor de volledigheid toch nog even de originele titels (in het geval iemand ernaar op zoek zou willen gaan): What is this feeling? - Popular - Defying gravity - For good.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten