Eentje ervan zag ik in de cinema en twee andere heb ik onlangs op dvd bekeken, waarna ik mij gelukkig geprezen heb voor mijn keuze...
Eerst het goede nieuws:
District 9 kwam uit in september 2009 en vrijwel meteen zat ik in de cinemazaal om dit "evenement" te bekijken: een Zuid-Afrikaanse science-fictionfilm van een onbekende regisseur (maar wel met bakken steun van Peter Jackson) over een hoop buitenaardse wezens die op aarde stranden wanneer hun ruimteschip niet meer te repareren valt.
Wat volgt is een quasi-documentaire die zich afspeelt in de alien-slums waar de "shrimps" tot vierderangsburgers gedegradeerd zijn en we met Wikus Van De Merwe de meest onvoorbereide held in tijden krijgen...
Dikke fun en meteen de 8e plaats in mijn top 10 van 2009 waardig!
De afgelopen weken was ik iets minder happy met wat ik te zien kreeg...
Eerst 9, een computeranimatiefilm over 9 poppen/robotjes die moeten zien te overleven in een post-apocalyptische wereld waar mensen niet meer bestaan en machines de boel overgenomen hebben. Hoofdfiguur 9 moet zich staande weten te houden op een plek die hij niet kent, met vreemde wezens en gebruiken, maar echt boeiend is het allemaal niet...
Jammer, want als iets aanbevolen wordt door Tim Burton én Timur Bekmambetov wil ik dat wel zien en verwacht ik er toch het één en ander van...
En tenslotte Nine, het gedrocht van Rob Marshall (die van het briljante Chicago), gebaseerd op een musical die op zijn beurt gebaseerd is op 8 1/2 van Fellini.
De eerlijkheid gebied me toe te geven dat ik geen van die 2 laatsten al gezien heb (wat Fellini betreft, shame on me, 'k weet het...), dus daar kan ik niets over zeggen, ik kan enkel de film die ik te zien kreeg becommentariëren.
Na herhaaldelijk de trailer te zien, dacht ik dat het best een interessante film ging worden, afgaand op het verzamelde acteertalent dat zich daar te grabbel gooide, kijk zelf maar:
Niet dus...
Het werden 118 minuten met een depressieve Daniel Day Lewis, waarbij zijn verzameling vrouwen op een zijspoor werden gezet en hier en daar een nummertje mochten zingen.
En ik weet (heb een beetje zitten googlen) dat er een hoop Nine-fans zijn op het net die allemaal beweren dat als je het een rotfilm vindt, je er niets van gesnapt hebt...
Wel, ik snapte het concept van de film helemaal, maar vond het toch een verdomd saaie film met een DDL die wéér maar eens zijn zelfde trucjes tentoonspreid - vergezeld van een vréselijk Italiaans accent - en een enorme verspilling van het voor de rest aanwezige acteergeweld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten