Christmas watching

Kersttradities zijn er om in ere te houden en bij mij is dat op 24 december film kijken van het moment dat ik mijn ogen opentrek tot ik ze 's avonds weer sluit. 

En dit jaar ging ik voor de pure kerstfilms.

Beginnen deed ik met - hoe kon het ook anders? - de enige kerstaflevering van Xena: Warrior Princess: A solstice carol (S2E9) uit 1996.

Aangezien we in het antieke Griekenland zitten was er toen nog geen kerst maar de winterzonnewende mag een mooie plaatsvervanger zijn.

We krijgen een knorrige koning die het feest verbiedt, een speelgoedmaker die Senticles heet, Xena en Gabrielle die een list voorbereiden waarbij ze verkleed als de drie schikgodinnen de koning op andere gedachten willen brengen én een gigantisch speelgoedgevecht waarbij zelfs even Jingle bells mag weerklinken.

Uitsmijter van de aflevering is Gabrielle die haar ezel Tobias weggeeft aan een kersvers ouderpaar (wie zouden dat nu kunnen zijn?) en volgend gesprek tussen Xena en Gabrielle nadat Xena een kerstcadeautje geeft en Gabrielle er geen kan teruggeven:

Allemaal samen: oh, zo schoon!

Daarna kwam het echte werk én waar voorgaande aflevering zich op baseerde: A Christmas carol.

Nu zijn er honderden verfilmingen van dit Charles Dickens verhaal, maar ik koos de versie uit 1999 met Patrick Stewart als Ebenezer Scrooge omdat ik die al jaren onbekeken in mijn dvd-kast had staan.

Je zal dan maar fan zijn van de man en niet eens naar de rol kijken waar hij voor geboren leek want hij toerde jarenlang met een theaterversie hiervan... 

Het verhaal is natuurlijk welbekend maar 'k heb er mij niet mee zitten vervelen en dit wordt misschien wel een jaarlijkse kersttraditie - wie had dat gedacht?

Op zowat elke zender/streamer werd hun kerstaanbod gebundeld en bij HBOmax zag ik The Polar Express staan, een kerstcomputeranimatiefilm uit 2004 die ik nog nooit bekeken had. Even proberen dus.

De naam Tom Hanks staat prominent op de poster en dat is ook verdiend want hij speelt zowat elke rol in deze film en het werkt op de zenuwen. Het verhaal zelf is gewoon bucht, er zit geen lijn in en de computeranimatie balanceert op het randje van de uncanny valley. Ene keer en dan nooit meer, dat is deze film voor mij. 

Ik ben zelfs niet blij dat ik hem eindelijk gezien heb, het was beter bij nooit gebleven.

Op Prime staat sinds kort Red One, een film die nog steeds bij ons in de zalen speelt, en ik vond de trailer ervan wel ok dus werd hij bekeken.

Geen grootse cinema hier maar gewoon een leuk verhaaltje over de kerstman die ontvoerd wordt en zijn bodyguard (Dwayne Johnson) die hem moet zien terug te vinden of Kerstmis kan niet doorgaan.

Na de ramp van The Polar Express kwam dit over als een verademing. Het is een onnozele film maar ik kon er tenminste naar blijven kijken zonder misselijk te worden en 'k heb er mij mee geamuseerd. Meer moet dat soms niet zijn.

Mijn voorlaatste film van de dag werd Anna and the apocalypse uit 2018 waar ik wat moeite voor moest doen om hem te bekijken. Ik vond hem uiteindelijk op de site van Tubi, een gratis Amerikaanse streamer, dus mijn VPN kwam opnieuw van pas.

Dit is een zombie kerstmusical (jawel) over Anna, een tiener die met een zombieplaag wordt geconfronteerd met kerst. Nu is het kerstgegeven redelijk bijkomstig in deze film buiten dan het feit dat Anna met een reuze plastic zuurstok zombies afmaakt.

Dit was vermakelijk, zij het wat amateuristisch, maar een tweede kijkbeurt gaat er toch niet inzitten.

Als laatste film had ik In Bruges (2008) uitgekozen, omdat die in lijstjes met "is dit nu een kerstfilm?" opdook want blijkbaar speelt het verhaal zich af tijdens de kerstperiode.

Jammer genoeg werd dit na 37 minuten uitgezet want echt, 't was saai bij saai.

Enkel gewauwel tussen Colin Farrell en Brendan Gleeson (dat was echt zo'n beter duo in The Banshees of Inisherin) over niks en dan is het Evelyne out zenne... Ik bleef zelfs niet wachten tot Ralph Fiennes zijn opwachting maakte want ik kon het niet meer aan.

Om toch nog met een goed gevoel te gaan slapen joeg ik er nog een 3-tal afleveringen van de animatieserie Harley Quinn door op HBOmax.

Hier ben ik sinds kort naar aan het kijken en I like it - er was zelfs een kleine Xenaverwijzing in één van de afleveringen, yeay!

Een geslaagde kerstavondkijkmarathon - meer moest dat niet zijn.