woensdag 11 juni 2025

The last murder at the end of the world - Stuart Turton

 
Raven Books, 2025 (oorspr. 2024)
332 p.
(Nog) niet vertaald


Wie hier al een tijdje meeleest, heeft ongetwijfeld al uitgevogeld dat post-apocalyptische boeken, films en tv-series hier in de hoogste schuif liggen. Er is iets met verhalen over de wereld die om zeep is en een handvol mensen die moeten zien te overleven waar ik maar geen genoeg van kan krijgen en toen ik dit boek - met de meest kleurrijke cover ooit voor een doomsdayscenario - in de boekhandel zag liggen, moest het gewoon mee naar huis.

We bevinden ons op een Grieks eiland dat helemaal omgeven wordt door een dodelijke mist. Een mist die verder de hele aarde heeft overgenomen en ieder levend wezen gedood heeft, buiten de 120-tal mensen die op het eiland leven. Drie daarvan, de wetenschappers, zijn al meer dan 100 jaar oud (hoewel je dat er niet aan ziet) en hebben de "normale" wereld nog meegemaakt, de rest van de bevolking kent niets anders dan het leven op het eiland en leeft er in peis en vree.

Maar dan wordt één van de wetenschappers vermoord en rijst de vraag wie dit had kunnen doen want geweld en/of misdaad is zowat onbekend op het eiland...

Dorpelinge Emory zal de taak op zich nemen om de moord op te lossen en stuit daarbij op heel wat weerstand van de twee overige wetenschappers én de eilandgemeenschap.

Oh ja, we hebben ook nog Abi die in ieders hoofd zit en tegen hen praat - een soort van AI/computerprogramma dat zorgt dat alles in goede banen geleid wordt en die in se de verteller van het verhaal is want als er in de ik-persoon wordt geschreven, zijn het de "gedachten" van Abi die we lezen. En ja, da's in het begin wat vreemd maar je went er aan.

Ik heb heel graag in deze wereld vertoefd, Stuart Turton geeft ons een interessante gemeenschap en een geloofwaardige omgeving waarin deze mensen leven en ik wou het eigenlijk niet doen stoppen. De twists in het verhaal houden je ook bij de les en de uiteindelijke uitkomst was bevredigend.

Vier sterren dus voor dit moordmysterie aan het einde van de wereld - en ook een beetje omdat ik het een persoonlijke overwinning vind dat ik het boek op 2 dagen uitgekregen heb, wel een beetje geholpen door het feit dat ik die twee dagen de hele dag op de trein gezeten heb.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten