April favorites

Na mijn rampzalige wrap up heb ik ook qua favorieten niet echt veel te melden.

Anders dan: ik spendeer écht veel te veel tijd online met youtube kijken en fanfiction lezen. Tof dat mijn tablet en youtube-kijktijd dat elke week netjes in mijn gezicht komen gooien...

Op dagen dat ik niet moet werken kan het tabletgebruik oplopen tot 10 uur en mijn youtubekijkgedrag (meestal op tv) tot 6 uur - en dat soms tegelijkertijd.

Ik denk dat ik een probleem heb...

Anyway, ik ben wonder boven wonder 2 keer in de cinema geraakt:

Sinners is op stille (of niet zo stille) wijze één van de succesvolste films van 2025 aan het worden. En da's meer dan verdiend.

Deze vampierenhorrorfilm die en passant ook nog wat rassenongelijkheid er tussen gooit, wist meer dan te overtuigen. En dat we 2 Michael B. Jordans krijgen (hij speelt een tweeling), was ook mooi meegenomen.

Ga kijken, zou ik zeggen!

The last showgirl was van een ander kaliber: dit moest de grote comeback van Pamela Anderson zijn in een serieuze film die 't één en 't ander wil aankaarten. Maar 't was vooral een rommeltje van een film waarvan de helft niet eens in focus was. Was dit een bewuste keuze? In mijn ogen alvast een slechte want als je naar beelden moet kijken die flou zijn - soms compleet, soms aan de randen - zit ik niet meer in de film maar erger ik me. Pamela doet het wel geweldig, maar de omkadering laat te wensen over...

Naast deze twee cinemafilms logde ik slechts 5 andere dingen op letterboxd. Schaamtelijk. 

Wel een uitschieter - vooral omdat ik er niks van verwacht had - was Shanghai Express, een gijzeldrama op een trein uit 1932 met Marlene Dietrich.

Ik ging hier zowat blind in met de gedachte dat het een soort van Orient Express zou zijn. Niet dus. De trein wordt gekaapt door Chinese rebellen en de internationale passagiers worden aan ondervragingen en soms folteringen onderworpen. Marlene Dietrichs Shanghai Lily blijft onder dat alles natuurlijk ijzingwekkend koel - zoals verwacht. En met zijn looptijd van 80 minuten zit er ook niks te veel in deze film.

Ik heb een bescheiden collectie films met Marlene Dietrich in mijn collectie en zou er misschien wat meer van moeten gaan bekijken...

Veel tv of reeksen heb ik natuurlijk ook niet bekeken maar wel vermeldenswaardig is het derde seizoen van The wheel of time op Prime.

Deze serie blijft voor mij echt wel één van de beste die de laatste jaren op ons werden losgelaten en het derde seizoen stelde niet teleur. Ja, de cast is enorm en sommige dingen moeten herbekeken worden om ze ten volle te kunnen begrijpen (ik heb de boeken niet gelezen), maar ik zit iedere aflevering te smullen.

Het enige waar ik minder tevreden mee ben is dat het twee jaar duurt voor we een nieuw seizoen krijgen. Het vierde zal dus voor 2027 zijn. 

Op zondag 6 april trok ik naar Gent voor FACTS.

Deze keer had ik niet meteen een reden om naar daar af te zakken, maar ik genoot gewoon van de sfeer.

Met de leesgroep kwamen we samen op donderdag 24 april en we bespraken Het heimweerestaurant van Anne Tyler.

Ik las het in het Engels.

Maar daar had ik het al over in mijn wrap up.

En er werd sinds lang ook nog eens gequizd: op zaterdag 26 april organiseerde de lokale afdeling van het Davidsfonds een quiz.

We werden gedeeld vierde en de tweede plaats had er ook in gezeten als we bepaalde antwoorden hadden laten staan. Maar da's nu eenmaal quizzen...

Als laatste heb ik nog mijn bookhaul/blurayhaul in de aanbieding:

De laatste volle week van april had ik verlof en op donderdag trok ik nog eens naar Brussel om te gaan shoppen - qua boeken en blurays een half succes maar qua kledij een totale sof, ik vond niks.

Bij de HMV vond ik de bluray van Daughters of the dust, die duikt af en toe op in overzichtslijsten van belangrijke films dus dacht ik: waarom niet? In de Mediamarkt griste ik Better man mee, de biopic van Robbie Williams die zeker hoog zal scoren in mijn eindejaarsoverzicht.

En natuurlijk moest ik ook nog de Waterstones aandoen voor wat Engelstalig leesvoer: Hera is het vierde boek van Jennifer Saint dat een hervertelling van Griekse mythologie is. Ik heb nu alle boeken maar heb er nog geen enkel van gelezen... Woman's lore is een non-fictieboek over sirenes, serpenten en dergelijke meer uit 4000 jaar mythologie van over de hele wereld. Ik heb het eerste hoofdstuk over Lamasthu - een godin uit Mesopotamië - al gelezen en 't was verschrikkelijk interessant.