I see dead people

en niet alleen maar omdat Halloween gepasseerd is...

Net gezien tijdens het griezelweekend: 2 films die elk op hun manier visueel betoverend waren én die ook allebei schaamteloos genegeerd werden in de cinema.

Eerste op het menu was The Imaginarium of Doctor Parnassus, de film die voor altijd de twijfelachtige eer zal krijgen het laatste wapenfeit van Heath Ledger te zijn, aangezien hij stierf toen de film gedraaid werd.

Maar de prent is zoveel meer: Terry Gilliam laat al zijn verwrongen verbeelding los in dit verhaaltje over de strijd om zieltjes tussen het goede en het kwade. Héél mooi vormgegeven, in de droomsequenties kan je hier en daar zelfs de goeie ouwe Monty Pythonstijl herkennen.

Heath Ledger acteert behoorlijk, hoewel zijn absolute glansrol voor mij zijn Joker uit The Dark Knight blijft. Ook Christopher Plummer (voor eeuwig en twee dagen Captain Von Trapp) komt goed uit de verf als Doctor Parnassus, net zoals Lily Cole als zijn dochter.
Toegegeven, het is een beetje een vreemde film, maar dat is zowat het handelsmerk van Terry Gilliam, wie hem kent weet wat te verwachten...



Een film van een heel ander kaliber was The lovely bones, gebaseerd op het gelijknamige boek van Alice Sebold, dat tot mijn grote schaamte al 7 jaar ongelezen stof staat te vergaren in mijn boekenkast.

Het is duidelijk van in het begin dat het hoofdpersonage, de 14-jarige Susie Salmon, iets verschrikkelijks heeft meegemaakt, aangezien ze haar verhaal vertelt vanuit een soort tussenwereld waarin ze wacht om naar de hemel te gaan. Ze werd door haar buurman vermoord (geen spoiler, het is van meet af aan duidelijk), maar haar lijk werd nooit ontdekt en haar moordenaar nooit gevonden.

Stanley Tucci is schitterend als de buurman, zoals hij door zijn huis sluipt, getimed taken verricht en als pure slijmerd de kinderen van de buurt begluurt. Dit is zonder twijfel één van de beste vertolkingen van 2009. Ook heel geloofwaardig is Saoirse Ronan, die nog maar eens bewijst dat ze later echt een grote zal worden (wie haar nog niet kent: bekijk zeker eens Atonement waarin ze de jonge Briony vertolkt). Voorts is Susan Sarandon in goeden doen als Susies grootmoeder, zij zorgt voor de tragi-komische noot in de film.



Tweemaal bevreemdende films, tweemaal het bekijken waard.